پیامبر اکرم (صلي‌الله‌عليه‌وآله) فرمودند: «بر تو باد به برپایی مجالس ذکر (مجالس معارف دینی) و شرکت در آن». هئیت به معنی :شکل، ساختار و صورت ظاهری هر چیز یا هر کس روضه :به معنی بهشت، باغ، بستان، گلزار اصطلاح «روضه» و «روضه‌خوانی» برگرفته از حدیث نبوی است که: در باغ‌های بهشت گردش کنید؛ وقتی سؤال شد: چگونه؟ گفت: مجالس ذکر ما (پیامبر و اهل بیتش) باغی از باغ‌های بهشت (روضه من ریاض الجنه) است. امام باقر علیه السلام نسبت به کسانی که در روز عاشورا نمی‌توانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستور عزاداری دادند و فرمودند: بر حسین علیه السلام ندبه، عزاداری و گریه کنند و به اهل خانه خود دستور دهند که بر او بگریند و در خانه‌اش با اظهار گریه و ناله بر حسین علیه السلام، مراسم عزاداری بر پا کنند و یکدیگر را با گریه، تعزیت و تسلیت گویی در سوگ حسین علیه‌السلام در خانه‌هایشان(مجالس) ملاقات کنند باید بدانیم "شعور حسینی" با سخنرانی و "شور حسینی" با مدّاحی، روضه خوانی و حضور در مجالس روضه اهل بیت  (علیهم السلام) حاصل می شود و "روضه خوانی برای اهل بیت (علیهم السلام)" سراسر "موعظه" و سعادت" است باید جایگاه وَعظ و سخنرانی های درست را بشناسیم و به آن اهمیت دهیم. امام علی (علیهم السلام) فرموند: اندرزها زندگی بخش دلهاست. اندرزها صیقل بخش و جلا دهنده دل هاست. با اندرز هاست که پرده غفلت کنار می رود. (غرر الحكم ) تنها به صرف اینکه در مجلس امام حسین علیه السلام حال آدم عوض می شود و حال و هوا فرق می كند نرویم! بلکه به این عنوان برویم كه ما در این مجلس می خواهیم خودمان را در كنار سیدالشهداء علیه السلام قرار بدهیم، یا به عبارتی دیگر اعلام کنیم که ما می خواهیم بشویم جزء آن افرادی كه شب عاشورا زیر خیمه حضرت ماندند گاهی هستند کسانیکه با نیت استماع مدّاحی وارد مجلس عزاداری می شوند که انشاالله به این نکته توجه دارند که شور حقیقی حسینی، بدون شعور حسینی، امکان پذیر نیست. که «إِنَ اللَّهَ یَحْشر النَّاسَ عَلَى نِیَّاتِهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» خداوند در روز قیامت مردم را بر نیاتشان محشور می کند، (وسایل شیعه) با این عرایض باید ببینیم که برپایی مراسم عزاداری که در گفتار برخی از بزرگان تا حد وجوب سخن از آن بمیان آورده اند آیا پرداختن به آن بصورت هئیت سفارش شده است یا که به باطن آن که روضه و روضه خوانی با هدف کسب معرفت و ازدیاد آن است سفارش کرده اند؟ امسال که راه انداختن دسته عزاداری به علت امکان سرایت بیماری کرونا دارای مخاطراتی است و حفظ جان و جلوگیری از آسیب جسمی در فاصله گذاری اجتماعی از مسلمات عقلی می باشد آیا باز قابل توجیه است که که از سفارش باطنی(معرفت حسینی) چشم بپوشیم و به ظواهر ظاهری بپردازیم؟ حال که طبق نظرات کارشناسان بهداشت برای جلوگیری از سرایت بیماری کرونا هر گونه راه اندازی دسته عزا را منع نموده اند چرا برخی بدون پرداختن به باطن عزاداری و سوگواری و روضه خوانی اصرار بر برپایی و راه اندازی هئیت بصورت دسته عزا دارند و برخی را هم تشویق به آن می کنند؟ آیا اگر کسی مبتلا به بیماری منحوس کرونا گردید مشوقان به راه اندازی دسته عزا بعدا پاسخگوی آسیب های جسمی احتمالی برای شرکت کنندگان در این دسته های عزا خواهد بود؟ هر چند که این سخنان برای کسانیکه فلسفه روضه و سوگواری را فقط به ظواهر آن می دانند چندان اثری نخواهد داشت زیرا قران می فرماید: وَإِن تَدْعوهمْ إِلَى الْهدَى لاَ یَسْمَعواْ و تَرَاهمْ یَنظرونَ إِلَیْكَ و همْ لاَ یبْصِرونَ: اگر آنان را به راست بخوانی، نمی شنوند و می بینی که به تو می نگرند، در حالی که نمی بینند.(اعراف-آیه 198) اما فلسفه عزاداری یعنی اعلام این که شیعه ۱۴۰۰ است در عزای مصیبت شهادت خامس آل عبا.ع. به موئه و نوحه، اشک و بکاء می پردازد که اگر امام مظلومی دوباره در گودی قتلگاه بی یار و یاور بود به ندای هل من ناصر ینصرنی آن امام با تمام عمق وجودش پاسخ دهد و به یاری اش بشتابد نه با پرداختن به ظواهر بعد از شهادت حسین بن علی ها (علیه السلام) @roshanaivigol