آیا « بارانهاى پیاپى » ، « جنگهاى خونین » ، « خروج یأجوج و مأجوج » و « طلوع خورشید از مغرب » از نشانه های حتمی ظهور است⁉️🔻 قسمت (اول) 1️⃣ ♦️ در سال ظهور بارانهاى پیاپى زمین را آباد و سرسبز مى کند و وضع مردم بهتر مى شود. 🔷 امامان(ع) در تبیین نشانه هاى ظهور و خبر دادن از رخدادهاى آن روزگار از این واقعه نیز یاد کرده اند که به چند نمونه از احادیثى که در این باره رسیده اشاره مى کنیم: 🔶 شیخ مفید با بهره گیرى از روایات مى نویسد: (ثم یختم ذلـک بأربع وعشرین مطرة متصل فتحیى بها الأرض بعد موتها و تعرف برکاتها [1].) 🔷 پس پایان مى گیرد این (پدید آمدن نشانه ها) با بیست و چهار باران پیاپى که زمین را پس از آن که مرده بود زنده مى کند و برکات آن را مى شناساند. شیخ طوسى از امام صادق(ع) روایت مى کند: (انّ قدام القائم لسنة غیداقة یفسد التمر فى النخل فلاتشکوا فى ذلک [2].) 🔶 در آستانه قیام مهدى(عج) سالى پرباران خواهد بود که در اثر آن خرما بر روى نخل مى پوسد. پس در این تردیدى به خود راه ندهید. یا امام صادق مى فرماید: (واذا آن قیامه مطر الناس فى جمادى الآخرة وعشرة ایام من رجب مطراً لم یر الناس مثله فینبت اللّه به لحوم المؤمنین فى ابدانهم فى قبورهم… [3].) 🔷 و چون هنگام ظهور مهدى(ع) نزدیک شود در تمام ماه جمادى الآخر و ده روز نخست ماه رجب بارانى بر مردم ببارد که تا آن هنگام مانند آن را ندیده باشند. پس خداوند به وسیله آن گوشت بر بدن مؤمنان که در قبرهایشان خفته اند برویاند. 🔶 بارش این مقدار باران آن هم پیاپى کم سابقه و یا بى سابقه است. با این حال حمل آن بر معجزه وجهى ندارد زیرا وقوع آن به گونه عادى ممکن است. 🔷 البته احتمال دیگرى نیز وجود دارد که این بارانها همزمان و در همه جاى زمین ببارد که در این صورت مى تواند جنبه اعجاز داشته باشد [4]. 🔶 این نشانه را گرچه بزرگانى مانند: شیخ مفید شیخ طوسى و طبرسى در ردیف نشانه هاى ظهور آورده اند ولى باید توجه داشت: 🔷 اولاً روایت طبرسى و مفید مرسله است. 🔶 ثانیاً جمله (فینبت اللّه به لحوم المؤمنین) در ذیل روایت طبرسى نشان مى دهد که مربوط به برپایى قیامت و زنده شدن مردگان است. 🔷 و ثالثاً روایت شیخ طوسى نیز ضعیف است زیرا در سند آن على بن ابى حمزه [5] قرار دارد که از واقفیه است. ♦️ بنابراین اثبات چنین نشانه اى براى ظهور به استناد این گونه روایات مشکل است. 🔷 البته از مجموع این روایات و سخنانى که در این باب گفته اند با توجه به این که دوران ظهور آغاز سامان یافتن امور و از بین رفتن مشکلات است احتمال مى رود که از نظر طبیعى شرایط مساعدى پیش مى آید تا سال ظهور سالى پرباران و آبادان باشد. 🔻جنگهاى خونین 🔷 در منابع دینى از جنگ هاى خونین و کشتارهاى بزرگ نیز به عنوان نشانه هاى ظهور یاد شده است [6]. 🔶 گویا این جنگها بین اهل باطل بر سر رقابتهاى مادى و سیاسى روى مى دهد که در نهایت بدون پیروزى هیچ یک از دو گروه و پس از برجاى گذاشتن. انبوهى از کشته ها پایان مى یابد. بروز چنین فاجعه هاى بزرگ نتیجه طبیعى فساد زمین و فراگیر شدن ظلم و جور است. 🔷 از برخى روایات استفاده مى شود که در منطقه (قرقیسا) جنگ عظیمى بین بنى عباس و مردانى رخ مى دهد که نوجوانان زورمند فرسوده و پیر مى گردد و لاشه هاى کشته ها بر روى هم انباشته مى گردد. 🔶 از قرائن و شواهد بر مى آید که این خون ریزیهاى بزرگ در همان واقعه خروج سفیانى و آشوبهاى آن زمان است و حادثه جداگانه اى نیست. ♦️ این احتمال نیز وجود دارد که منظور از این روایات درهم کوبیدن مستکبران و دشمنان حق و عدالت باشد که در زمان ظهور و به دست مهدى(ع) انجام مى شود بنابراین از وقایع دوران ظهور است نه نشانه ظهور. ادامه دارد....🔻🔻 {کانال روشنگری} ⚫@roshangari_114