▪️غرب، بسیار دوست دارد ترکیه را بار دیگر وارد میدان خود کند، چه به عنوان یک عضو ناتو و چه در جایگاه کشوری که به لحاظ راهبردی اهمیت بسیار زیادی برای غرب دارد. اما به نظر میرسد که غربیها به هیچ عنوان نمیتوانند اردوغان را تحمل کنند، نه رفتارش را و نه زبانش را، هر چند معتقد هستند که میشود با دادن چیزی او را آرام و سر به راه کرد، اما این سوال سخت وجود دارد که آیا او پس از این انتخابات و در صورت پیروزی رام و قابل اعتماد خواهد بود؟ آیا میشود روی اردوغان به عنوان یک متحد حساب کرد یا اینکه او میخواهد مسیر خودش را برود و حتی ممکن است «ناتو» را هم ترک کند؟
▪️هر چند غرب بر این باور است که با رئیس جمهور ترکیه مماشات کرده، راه آمده و تا جایی که توانسته به خواستههایش تن داده است اما بر اساس برآورد مقامات دولتی و نزدیکان اردوغان، این دروغی بیش نیست. غرب، به ویژه امریکا و برخی کشورهای اروپایی ترکیهی قوی را نمیخواهند و به همین دلیل در این کشور دست به کودتا زدند و باز هم میخواهند از طریق صندوق انتخابات این کار را کنند. اردوغان همواره غرب، به ویژه امریکا را تهدید کرده و حتی در دوره ترامپ کار به تحریم و این دست مسائل کشیده شد که اردوغان فهمید کلاهش را بدجایی گذاشته و به سرعت برداشت و کرنشکنان کشیش! امریکایی را آزاد کرد.
▪️دستگاه امنیتی ترکیه که اردوغان بیش از یک دهه پیش هدایتش را به دست یک اسلامگرای بسیار مطمئن بنام هاکان فیدان سپرد، در طول دستکم 13 سال گذشته کارهای بزرگی برای اردوغان کرده و عملاً این کشور را مانند موم در مشت او قرار داده است. «میت» به عنوان یکی از فاسدترین و عجیبترین سیستمهای امنیتی جهان که همین الان هم با بخشهای بزرگ جریانهای مافیایی و لابیهای قدرت و اقتصاد در ترکیه مرتبط بوده و هست در یک دهه اخیر بستر مناسبی برای اردوغان فراهم کرد تا یکی پس از دیگری مخالفانش را کنار زده و با سوار شدن بر «دولت عمیق» همه امور ترکیه را به دست بگیرد.
▪️اما اینکه آیا رقیب اصلی اردوغان بتواند او را از پای درآورده و آنچه را که غرب میخواهد؛ یعنی انداختن اردوغان از مسیر انتخابات، جامه عمل بپوشد خود داستان دیگری است. اردوغان 69 ساله از رقیبش هنوز جوانتر است، بیش از دو دهه در راس هرم قدرت بوده و بر امور سوار است، کاگزاران دولتی، امنیتی و نظامی همه وابسته به خودش یا حزبش هستند، اقتصاد را به صورت کامل در دست دارد و به همین دلیل رقیب تنها شانسی که داشته، یادگاری نوشتن روی اشتباهات اردوغان بوده است، اشتباهاتی که اگر نگوییم اندک نیستند، اما آن اندازهای هستند که در رقابتهای تبلیغاتی او برای از آنها هیچ راهحلی نداشت.
▪️این موضوعی است که نقطه امید غرب و گزینه آنها در انتخابات به شمار میرود؛ حتی خود اردوغان هم بر خلاف دورههای گذشته جرأت نکرد بگویید که پیروز است یا شکست میخورد و تنها کاری که از دستش بر میآمد این بود که هوادارنش را بترساند که اگر رقیب پیروز شد، همه چیز را از دست خواهند داد، تحقیر خواهند شد و خواهند شکست و این یعنی آنکه نتایج انتخابات هنوز هم غیرقابل پیشبینی است.
▪️دعواهای خارجی اردوغان همه ریشه داخلی داشتند و حتی دعوایش با فنلاند و کشور تروریستپرور سوئد برای عضویت در ناتو. این خاطرهای تلخ برای سران کشورهای غربی در روزهایی بود که امیدوار بودند که بتوانند با عضویت سریع این دو کشور در ناتو، موضع قدرتمندی در برابر روسیه بگیرند که وتوی اردوغان اجازه نداد یک پیروزی سریع و حتی ظاهری برای بایدن به دست بیاید. هر چند غربیها علنی چیزی نگفتند، اما حقیقت آن است که به شدت از این مساله عصبانی بودند و همین موضوعی بود که باعث شد تا قلیچدار اوغلو در تبلیغات انتخاباتی خود روسیه را مورد حمله قرار داده و بگوید که در انتخابات این کشور مداخله میکند.
▪️نتایج انتخابات شامگاه یکشنبه تا اندازه زیادی مشخص خواهد شد. اما نتیجه هر چه باشد، شکاف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که اردوغان در این دو دهه در ترکیه شکل داد به شکل بیسابقهای زیاد بود و عبور از این مرحله هم نمیتواند این شکافها را ترمیم کند. اینکه قشر خاکستری ترکیه که به شدت در دو سه سال گذشته از رفتارها و تصمیمات دولت حاکم ضربه خورده بخواهد اجازه اصلاح به اردوغان را بدهد یا این موضوع را به رقیبش واگذار نماید هم خود از جمله حوادث مهم پیشروی در این فصل از تاریخ ترکیه است که بسیار اثر گذار است.
@syriankhabar