♦️ماه #رمضان در زمانه #قاجار 🔴 بجز مقدسینی که قبل از #افطار راهی #مسجد می‌شدند و آنها که دم صبح هم همین کار را می‌کردند، دسته سومی هم بودند که شب را به #قمار صبح می‌کردند و می‌گفتند اگر به این سرگرمی مشغول نشوند، ناچارند بخوابند و روز دیگر خواب نمی‌روند و روزه برای آنها مشکل خواهد شد. این دسته بیشتر اعیان زادگان بودند ولی در هر حال #روزه را میگرفتند، چون اگر نمیگرفتند، درخانه خودشان هم جا نداشتند. مرحوم «احمد منشور» میگفت با «برادرم موقر»در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به #سحری نرسیدیم روزه را خورده به منزل آمدیم خبر #روزه_خواری ما زودتر از خودمان به منزل رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو گرفت. چند روز با ما مثل جذامی‌ها رفتار می‌کردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند. غذایی اگر می‌آوردند، در اتاق میگذاشتند و فرار میکردند. ظرفهای غذای ما را در حضور ما کنار حوض، خاک‌مال می‌کردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر ما را #توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند. برای خوردن روزه نیاز بود طبیبی تصدیق مرض بدهد، اطبا تصدیق دروغ نمیدادند. محال بود وقت افطار صدای #فقیر ی از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب به سمتش نروند. دراین ماه کار تعطیل میشد و مردم به #عبادت مشغول میشدند. #طلبکار سر وقت #بدهکار نمیرفت. ادارات دولتی باز بود اما کسی مراجعه نمیکرد. مرافعه شرعی در دفتر علما متوقف میشد.محصلین دیوانی به مطالبه بدهکاری نمیرفتند. در خانه‌ها کسی به نوکرها امر و نهی نمیکرد.خلاصه اینکه مردم در همه چیز رعایت یکدیگر را میکردند. منبع: شرح زندگانی من؛ عبدالله مستوفی #محمد_عبدالهی