🔹🔸زندگی عملی شبه‌عارفان نوپدید/معیار ارزیابی ادعاها ✍🏻یکی از ملاک‌های مهم ارزیابی ادعاهای مدعیان عرفان، بررسی رفتار و زندگی عملی آن‌هاست که برخی از مدعیان معنویت مدرن، فاقد آن هستنند. 🔹هنگام مطالعه سرگذشت و زندگی مدعیان عرفان ومعنویت متوجه می‌شویم بخش عمده آن ها در دوره کودکی از عقده‌ای روانی رنج برده و در جوانی به اعتیاد و مخدرات مبتلا بوده‌‌اند. ☯️«پائول توئیچل»، بنیانگذار امریکایی فرقه «اکنکار» نزد نامادری‌اش بزرگ شد. به اعتقاد نامادری‌ وی، توئیچل، نتیجه خیانت شوهرش است، لذا همیشه توئیچل را مورد آزار قرار می‌داده که باعث بروز عقده حقارت در درون وی شد، به‌گونه‌ای که به سبب همین مسئله، نتواست در دروه جوانی درارتش استخدام شود. تا اینکه جنگ‌های امریکا یا فیلیپین پیش آمد و ارتش ایالات‌متحده، وی را به عنوان نیروبه استخدام درآورد. یکی دیگر از ویژگی‌های توئیچل، مصرف فراوان الکل و مشروب بود. وی در یکی از نوشته‌هایش می‌گوید: الکل بود که مرا از گناه نجات داد. ◀️همچنین گذشته سیاه و آلوده «پائولو کوئیلو» در ایام جوانی، نشان دیگر از عدم تعادل روانی و شخصیتی اوست. وی به استفاده از موادمخدر، همجنس‌بازی، سه بار رفتن به زندان، چند ازدواج ناموفق و اعتیاد به شراب، اعتراف می‌کند. یکی از ویژگی‌های مدعیان معنویت، ادعا و مبالغه درخصوص دروه کودکی و نوجوانی خود است؛ برای مثال، کوئیلو می گوید: «یادم می‌آید چشمانم را گشودم و با خود گفتم، این مادربزرگ من است، درحالی‌که تازه متولد شده بودم.» 📚منبع: گریوانی، مسلم، عرفان‌واره‌ها، تهران: مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر، 1396، صص380-379. @Feraghvaadyan