🔺پاپ فرانسیس و پروژه صلح و عادی‌سازی در خاورمیانه ▫️پاپ نه «مرد خدایی» است که دغدغه سیاست نداشته باشد و نه آزادی‌خواه و طرفدار دموکراسی است تا از نشستن با حاکمان خودکامه‌ای چون پادشاه بحرین ابا داشته باشد. ✍️چه چیزی پاپ را به کشانده است؟ پاپ فرانسیس که ماه‌ها است به دلیل عارضه‌ای در ناحیه زانو ویلچرنشین شده و بسیاری از سفرهای مهم و درانتظار خود را در این مدت لغو کرده است، چرا این بار زحمت سفری چهاروزه را به خطه‌ای که تنها ده‌ها هزار کارگر مسیحی دارد، به جان خریده است؟ چرا پاپ برخلاف انتظارهای ما، مهمان دیکتاتوری می‌شود که بیشترین سرانه زندانی‌ها را در جهان عرب دارد؟ چرا پاپ چشم بر همه جنایت‌های این رژیم بسته و به دروغ این کشور را «الگویی از گشایش و هم‌زیستی بین گروه‌های مختلف اجتماعی» خوانده و از پادشاه برای «ترویج فرهنگ گفتگو و تساهل و گسترش اصول همزیستی و برادری» قدردانی کرد ؟ چرا پاپ ارزش آزادی‌خواهی را بار دیگر به بهای نشستن با یک حاکم مستبد زیر پا گذاشت؟ 🔰پاپ آزادی‌خواه نیست! 📆در سال ۲۰۱۳میلادی که فرانسیس جانشین بندیکت شانزدهم شد، تحلیلگران به سرعت او را به عنوان یکی از طرفداران الهیات رهایی‌بخش معرفی کردند. داستان اما به این سادگی نبود. جنبش الهیات آزادی‌بخش (Liberation Theology) در دهه ۱۹۷۰میلادی در آمریکای لاتین قدرت یافت. این جنبش الهیاتی بر حضور دین در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی تأکید داشت و مهمترین ریشه‌های ناکامی و بدبختی جوامع فقیر منطقه آمریکای لاتین را حکومت‌های خودکامه و نظامی وابسته به ابرقدرت‌های بزرگ و وظیفه را حمایت از محرومان و مقابله با ظالمان می‌دانست. این الهیات، برخلاف الهیات رایج در مسیحیت، بر مظالم دیکتاتورها سرپوش نمی‌گذاشت و راه رهایی و رسیدن به ملکوت آسمان را «تلازم عدالت و معنویت» می‌دانست. ⬅️به دلیل این رویکرد استعمارستیزانه و آزادی‌خواهانه، الاهیات آزادی‌بخش اغلب هم به طور رسمی، از درون کلیسای کاتولیک روم و هم به طور غیررسمی، به عنوان حامیان ساده‌لوح مارکسیسم و مدافعان فعالیت‌های اجتماعی چپ‌ها مورد انتقاد قرار گرفتند. واتیکان، تنها سلطنت مطلقه باقی‌مانده در غرب است و هیچ‌گاه با دموکراسی و آزادی‌خواهی سر سازگاری نداشته و آن را تهدیدی برای حکومت استبدادی خود بر ایالت‌های پاپی (بیشتر در میانه ایتالیا) و رهبری جهانی کلیسای کاتولیک دیده است. به همین دلیل، در دهه ۱۹۹۰، واتیکان، تحت رهبری ژان پل دوم، شروع به مهار نفوذ جنبش از طریق انتصاب اسقف‌های محافظه‌کار در برزیل و سایر نقاط آمریکای لاتین کرد.‍ ... ادامه مطلب: http://fna.ir/1sdtoh 🆔@RoshangarMedia