باسمه تعالی مدت های مدیدی است که بعنوان فعالان عرصه دانش آموزی در مساجد و پایگاه‌ها و کانون‌ها، دغدغه ورود به مدارس با هدف جذب دانش آموزان به مساجد را داریم و معمولا در این زمینه به در بسته خورده ایم. اگر دولت حسن روحانی بود، می‌گفتیم او عامل فلان سرویس است و لیبرال است و ضد انقلاب است و...؛ حال که دولت انقلابی بر سر کار است چرا باید چند طلبه و دانشجوی دغدمه‌مند، بدون ذره ای چشم داشت مالی و با هزینه‌ی شخصی و با زدن از کارهای شخصی و خانوادگی خود، نتوانند به مدارس دولتی جمهوری اسلامی ایران ورود کرده و کودکان و نوجوانان در شُرف تلف شدن را به مسجد جذب کنند؟! در حالیکه هم قانونش موجود است و هم مجوزهایش! مگر در جریانات ۱۴۰۱ ندیدیم که دشمن چقدر توانسته است بر روی قشر نوجوان و دانش آموز ما سوار شده و در برخی موارد آن‌ها را به میدان آورده و با آن‌ها کار پیش ببرد؟! مگر نمی‌بینیم این قشر آسیب پذیر در معرض چه تهدیدات بزرگی هستند؟! وقتی که مسئول یک نهاد تربیتی، مشغول کار رسانه‌ای (کار غیر مرتبط) شد و یک فرد رسانه‌ای هم مسئول نهادی مرتبط با مسجد و تربیت شد، باید هم نشست و به تلف شدن فرصت‌ها و ظرفیت‌ها تماشا کرد و آه کشید. چرا کسانی‌که برای این کارها حقوق می‌گیرند از این بچه های کف میدان حمایت نمی‌کنند؟ چرا بعضی اوقات خود این‌ها سنگ اندازی و مانع تراشی می‌کنند؟ @rostampour_ir