وقت‌هایی که از شهرستان مهمان داریم. یکی از چیزهایی که بهشان غبطه می‌خورم. نگاه‌شان به حرم است. ما قم‌نشین‌ها معمولا لابه‌لای روزمرگی‌ها. یادمان می‌رود کجا زندگی می‌کنیم. مجاور که هستیم. چهل دقیقه مانده به اذان صبح. وضوخانه صف است. برخی‌ نماز شب می‌خوانند. برخی هنوز خستگی راه از تنشان در نرفته. عمامه روی سر می‌گذارند و راهی حرم می‌شوند. فرق امام و امت همین است. 🆔 @roydad_arman