شکر حق شکرحق من سا ئل پشت د ر ت بــودم حسین ریزه خوار سفر ه و خـاک د ر ت بـودم حسین بــا تــولای تــــو کـردم یابــن زهرا ز نـــد گـــی ســـوخــتــم شـمـع عـزا ی اکبرت بودم حسین گــر شــدم مــن هیــئـــتی وذاکرت مولای من شامل لـــطف و دعــای مــادرت بـودم حسین آخر  ا ی  مـــولای من دست غـــلامت را بگیر خــاک پــا ی ذاکـــران و نــوکرت بودم حسین بــو. ریا  بر تـو چرا بــاشد کــفــن ا ی بیکفــن کاش مـن هــم بـیـکـفـن چـون پــیـکرت بودم چـشـم امــید ی (ریاضی)  برتو باشدیاحسین کـن شـفـاعت  ا ر بعینی   زائرت بودم حسین                   ابراهیم ریاضی