#تفسیر_آیه بهشت‌هاى جاویدانى که نهرها از زیر درختانش جارى است، و جاودانه در آن خواهند ماند (جَنّاتُ عَدْن تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الاْ َنْهارُ خالِدِینَ فِیها). و این است پاداش کسى که با ایمان و اطاعت پروردگار، خود را پاک و پاکیزه کند (وَ ذلِکَ جَزاءُ مَنْ تَزَکّى). در این که سه آیه اخیر، دنباله گفتار ساحران در برابر فرعون است یا جمله‌هاى مستقلى است از ناحیه خداوند که در اینجا به عنوان تکمیل سخنان آن‌ها بیان فرموده، در میان مفسران گفتگو است: گروهى آن را دنباله کلام ساحران مى دانند، و شاید شروع با إِنَّهُ که در واقع براى بیان علت است، این نظر را تأئید مى کند. اما شرح و بسطى که در این آیات سه گانه پیرامون سرنوشت مؤمنان صالح و کافران مجرم بیان شده، و با جمله: وَ ذلِکَ جَزاءُ مَنْ تَزَکّى: این است پاداش کسى که پاکى برگزیند، پایان مى یابد. و نیز اوصافى که براى بهشت و دوزخ در آن آمده، نظر دوم را تأئید مى کند که این‌ها از کلام خدا است; زیرا ساحران باید در این مدت کوتاه، سهم وافرى از آگاهى و علوم الهى پیدا کرده باشند که بتوانند این چنین قاطع و آگاهانه درباره بهشت و دوزخ و سرنوشت مؤمنان و مجرمان قضاوت کنند. مگر این که بگوئیم خداوند این سخنان پرمحتوا را ـ به خاطر ایمانشان ـ بر زبان آن‌ها جارى ساخت، هر چند از نظر تربیت الهى و نتیجه براى ما هیچ تفاوتى نمى کند که خداوند فرموده باشد، یا مؤمنان تعلیم یافته از ناحیه خدا، به خصوص این که قرآن همه را با لحن موافق نقل مى کند. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۷۶ #سوره_طه @Roznegaar