زمان جنگ خطی بود به اسم خط مقدم. همان که همه دوست داشتند بروند آنجا. و جوان‌ترها گاه برای رفتن، التماس فرمانده را می‌کردند. خط مقدم اگر فرو می‌ریخت، سقوط حتمی بود. به همین دلیل ده‌ها و گاه صدها شهید می‌دادیم تا خط نشکند. انگار کن حالا هم همان خط مقدم هست. همان که نباید از آن عقب‌نشینی کرد. نباید از آن خسته شد. حتی باید شهید داد تا خط نشکند. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht