🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (3) مفهوم وحدت در اسلام ناب، آن وحدتی نیست که به عنوان ابزاری برای محافظه کاری و حفظ وضع موجود به کار برده شود که اگر بنا به حفظ وضع موجود باشد، امر به معروفها و نهی از منکرها ممکن است دلهایی را چرکین کند و وضع موجود را که دورهمی افراد جامعه است را بر هم خواهد زد. امر به معروف و نهی از منکر دورهمی های با نام وحدت را از بین میبرد و وحدت و نظمی دیگر با بنیادی دیگر برپا خواهد کرد. پس بحث بر سر دوگانه وحدت و عدالتخواهی نیست. بحث بر سر جایگزینی وحدت با وحدت است. وحدت از سر تساهل و تسامح با منکر و فساد را کنا گذاشتن و وحدت بر سر عدالت و معروف را ایجاد کردن. چقدر خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها خواندنی است در این ایام که (فجَعَلَ اللهُ) الْعَدْلَ تَنْسِیقاً لِلْقُلُوبِ. آنچه میتواند دلها را پیوند بدهد و وحدت شکنی ها را خنثی کند، تحقق عدالت و عدالتخواهی است. دلگرمی مردم و بقای اجتماع امت، تنها با این عدل ممکن است.