🍁در حديثي از رسول خدا صلي الله عليه و آله آمده است: «باد #بهاري را غنيمت بدانيد؛ چرا كه آن با بدنهاي شما آن كند كه با درختان ميكند. و از باد پاييزي پرهيز كنيد؛ زيرا آن با بدنهاي شما آن كند كه با درختان شما كند.»1 🍁بزرگاني همانند مولانا در كنار معناي ظاهري حديث كه دستورالعملي بهداشتي است، براي اين حديث تأويلي معنوي بازگو كردهاند. از نگاه مولوي، منظور از خزان، هواي نفساني و مقصود از بهار، عقل انساني است. بنابراين، همانگونه كه جسم خود را در معرض بادهاي بهاري قرار مي‌دهيد، روح خود را در معرض انفاس پاك و انسانهايي كه پرهيزكار و خداترسند و نفس بهاري دارند، قرار دهيد و با آنها همنشين شويد و همان‌گونه كه تن خود را از باد پاييز ميپوشانيد، روح خود را از هواهاي نفساني و همنشيني با انسانهاي هواپرست و كساني كه نفسشان چون خزان است، باز داريد: گفت پيغمبر ز سرماي بهار تن مپوشانيد ياران زينهار زانكه با جان شما آن ميكند كان بهاران با درختان ميكند ليك بگريزيد از سردخزان كان كند كاو كرد با باغ و رزان راويان اين را به ظاهر بردهاند هم بر آن صورت قناعت كردهاند بيخبر بودند از «جان» آن گروه كوه را ديده، نديده كان به كوه آن خزان نزد خدا نفس و هواست عقل و جان عين بهار است و بقاست پس به تأويل، اين بود كانفاس پاك چون بهار است و حيات برگ و تاك از حديث اوليا نرم و درشت تن مپوشان، زانكه دينت راست پشت گرم گويد، سرد گويد، خوش بگير تا ز گرم و سرد بجهي وز سعير گرم و سردش نوبهار زندگي است مايه صدق و يقين و بندگي است #پائیز _#روایت _#مولوی منبع: مرکز پژوهش‌های صدا و سیما sa🌿