تقدیم به شهید بلباسی اشک در چشم وغم به جان دارم درهوای شهید بلباسی از بَدِ بخت خویش گریانم نه برای شهید بلباسی خوش به حال کبوتران بهشت عاشقان بزرگ پاک سرشت وه صفای بهشت می بینم در صفای شهید بلباسی ما که در برزخ زمین ماندیم نوحه خواندیم واشک افشاندیم به ندای حسین(ع) پاسخ داد بانگ نای شهید بلباسی اوکه شست از جهان فانی دست رفت و با آسمانیان پیوست نیست هرگز غریب چون عشق است آشنای شهیدبلباسی مثل عباس شد در این مکتب جان فدا کرد در ره زینب حضرت عشق خوب راضی شد از وفای شهید بلباسی در ره عشق با لیاقت شد مزد این عاشقی شهادت شد غزل عاشقانه باید گفت در رثای شهید بلباسی مَرد ماندن به پای پیمان شد کشته ی راه عشق وایمان شد غربت خاک خان طومان شد کربلای شهید بلباسی وقت دیدار یار آمده است وه چه با افتخار آمده است پدر آمد ز راه بشْتابید بچه های شهید بلباسی کاش این سینه با وفا بشود خوب با عشق آشنا بشود کاش قسمت شود که پا بنهیم جای پای شهید بلباسی احمدرفیعی وردنجانی