✳️ *نيك بختی، حاصل از معرفت طرفيني* ادامۀ دعای ۲۶ صحیفۀ سجادیه 🔅 «زِدْهُمْ بَصِيرَةً فِي حَقِّي، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلِي حَتَّى يَسْعَدُوا بِي وَ أَسْعَدَ بِهِمْ» (و بصیرتشان را در حقّ من و معرفتشان را به فضل من افزون کن تا به خاطر من نیک‌بخت شوند و من نیز به خاطر آنان نیک‌بخت شوم.) ❇️ باید در روابط با اطرافیان ولایی خود، به نحوی باشیم که هم ما مایۀ سعادت آن‌ها باشیم و هم آن‌ها مایۀ سعادت ما باشند. 💢 کُد بسیار مهم اين است كه در روابط، بده بستان داشته باشيم. هم دریافت‌کننده هم پرداخت‌کننده باشيم. هم خود عامل سعادت دیگران بوده و هم اجازه بدهیم دیگران خدماتی به ما بدهند و آن‌ها سعادت‌مند باشند. یکّه‌تاز صحنه نباشیم! ✨ خدايا! به‌وسيله خدمتی که اطرافیان به ما می‌کنند آن‌ها سعید شوند و ما هم با خدمتی که به آن‌ها می‌کنیم سعید شویم. 💢 اگر اجازه بدهيم اطرافيان به ما خدمات بدهند، آن‌ها به وسیلۀ ما سعید می‌شوند. ❇️ متأسفانه بعضی از بزرگ‌ترها هیچ چیزی از کوچک‌ترها قبول نمی‌کنند، این همان ردّ الاحسان است كه راه لطف را مسدود می‌كنند. فرد کوچک‌تر مايل است کارخيری انجام دهد؛ اما بزرگ‌تر، اجازۀ گشايش نمی‌دهد. 🍀 ابتدا فرمودند:« يَسْعَدُوا بِي»، سپس فرمودند:«أَسْعَدَ بِهِمْ»؛ یعنی راه را باز کنیم. خدمتی، لطفی، مهری داشته باشیم. 🔰 مثلاً وقتی کسی می‌گوید: فلان جا تو را دعا کردم، بگوییم: اتفاقاً خدا می‌داند چقدر به‌دعای شما احتياج داشتم! این نوع برخورد چقدر به دل او می‌نشیند و گواراست! اگر بحث را عوض کنيم و نشنیده بگیريم، او دیگر به‌وقت ضرورت، کمکی به ما نمی‌کند و می‌گوید: دعای ما که برای فلانی كارآيی ندارد؛ اما اگر از او تشکر کنيم چقدر احساس سعادت و خوش‌بختی خواهد كرد! 🌀 نكته: سعی کنیم اطرافیانِ ما با ما روحیه بگیرند، همان طور که ما هم از اطرافیان‌ روحیه می‌گیریم. 📌 ادامه دارد... 📚 «استاد بروجردى» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane