📗 دعای ۴۴ صحيفه، دعای ورود به ماه مبارک رمضان: 🔆 «وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِأَنْ نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ وَ الصِّلَةِ، وَ أَنْ نَتَعَاهَدَ جِيرَانَنَا بِالْإِفْضَالِ وَ الْعَطِيَّةِ، وَ أَنْ نُخَلِّصَ أَمْوَالَنَا مِنَ التَّبِعَاتِ، وَ أَنْ نُطَهِّرَهَا بِإِخْرَاجِ الزَّكَوَاتِ، وَ أَنْ نُرَاجِعَ مَنْ هَاجَرَنَا، وَ أَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنَا، وَ أَنْ نُسَالِمَ مَنْ عَادَانَا حَاشَى مَنْ عُودِيَ فِيكَ وَ لَكَ، فَإِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذِي لَا نُوَالِيهِ، وَ الْحِزْبُ الَّذِي لَا نُصَافِيهِ.» (خدایا در ماه رمضان در این ضیافت خودت به ما توفیق بده که به ارحام‌مان نیکی گسترده داشته باشیم و به آنها وصل شویم همسایگان و پناهندگان به خود را از عطایا وفضایل و زیاده‌های خاصی بهره‌مند کنیم و اگر کسی از ما هجرت و قهر کرده است در این ماه رمضان به او مراجعه کنیم، اگر کسی در حق ما کوتاهی و تقصیر داشته است، ما با او منصفانه برخورد کنیم. کسی كه با ما عداوت ورزیده و دشمنی کرده است، ما با مسالمت با او برخورد کرده و مدارا کنیم.) ❇️ در بحث ارتباطات سالم، معلوم است زمان‌های خاص نیاز به سلامت ارتباطی بیشتری دارد، شما به ضیافت خدای سبحان دعوت شدید؛ ولی به شکرانه این حضور بايد رسیدگی خاص به بندگان خدا داشته باشید. ✴️ جالب است که در این رسیدگی، صحبت از كمك به فقیر نیست. «ارحامنا» چه بسا مستحق نیستند؛ اما ما می‌خواهیم به این ارحام‌مان لطف کنیم كه زمان آن ماه رمضان است. ✍️ «جِیرَانِنَا» ما همیشه جیران را به معنای همسایگان می‌شناختیم؛ ولی در درس خارج، حضرت آقا (مقام معظم رهبری) فرمودند که «جار» فقط به معنای همسایه نیست، هرکسی که به انسان پناهنده می‌شود و هرکس به ما امیدی بسته و به ما امیدوار است به او زیاد پرداخت كنيم نه به ميزان عدل. نه! آن‌قدری که حساب کرده است و مستحق است. ❇️ بحث استحقاق و ميزانِ مُحق بودن ِگيرنده نيست؛ بلكه ميزان فضل و كرم پرداخت كننده است. ✨ خدايا! کسی که با ما قهر کرده است «هَاجَرَنَا» مقابله به‌مثل نداشته و مقابله به‌ضد آن رفتار را داشته باشيم. از این زمان مبارك برای صلح و آشتی و رجوع استفاده كنيم و کسی‌که در حقّ من کوتاهی کرده است، با او به انصاف برخورد کرده و نگاه نکنم معامله او با من چطور بوده است، من در جایگاه صحیح خود قرار بگیرم. ✅ اگر کسی به من جسارت و دشمنی و حرمت شکنی کرده است، با او به سلامت برخورد کنم. 💢 از مجموعۀ این فرازها به‌دست می‌آید که ماه رمضان بايد ارتباطات ما بیش از سایر ماه‌ها از سلامت خاص، بهره‌مند باشد و بايد از خدا برای همۀ این روابط صحیح کمک بگیریم. ❇️ «وَفِّقْنَا» تو به ما توفیق بده! برای هر کسی یک نوع لطف لازم است. همسایه‌ای که به من عداوت کرده است يك نوع برخورد لازم دارد و فامیل یک نوع لطف ديگر نياز دارد. به یک گروه «نَصِل» یک گروه «نُخَلّص» یک گروه «نُراجِع» یک گروه «نُنْصِف» و یک گروه «نُسالِم» مسالمه... 💢 اگر خدماتی که به همسر می‌دهیم همان را به فرزند بدهیم، ظلم است هرکدام خدمات اختصاصی لازم دارند هر چند ممکن است خدمات مشترک هم داشته باشند. ❇️ ما باید افراد را با عناوین خاصّ خود مورد لطف و مهر قرار دهیم، هر عنوانی، لطف خاصی را می طلبد؛ نمی‌توانیم همه را سر جمع و با یک عنوان مورد لطف قرار دهیم. 🔰 مثلاً برای ارحام، خیرات گسترده است «بر» ولی برای پناهندگان ما خیراتی که به نظرش زیاد بیاید ديگر بحث گستردگی نیست، بحث زیادی است که مقدار كار ما به چشم او زیاد بیاید. برای خانواده، گسترش خدمات رسانی مهم است؛ چون اگر بعضی استفاده کنند و بعضی نکنند ناگوار است؛ ولی برای غریبه‌ها زیادی مهم است. ❇️ مقابله به مثل نکردن توصيه ديگر امام در این ماه است. انسان در ماه صيام آن‌قدر به بلوغ فکری می‌رسد که «نُراجِع... نُسَالِمُ مَنْ عَادَانَا.» هیچ طرف مقابل را در نظر نمی‌گیریم؛ بلكه باور کرده‌ايم خدای سبحان به ما توانمندی‌های عجیبی را عنایت کرده است که می‌توانیم از این توانمندی‌ها در مقابله با کسانی که به ما آسیب رساندند، استفاده صحیح کنیم. 📌 ادامه دارد... 📚 « استاد بروجردى» كلاس مهارت‌های ارتباطی از صحيفۀ سجاديه ١٤٠٠/٢/٦ https://eitaa.com/sabkezendegikareemane