💠 *«اعمال نادرست؛ زمینه ساز ناتوانی»* 🔆 «وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیهِ رِزْقَهُ فَیقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ * كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْیتِیمَ * وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ. وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا» 🔆 زمانی که خداوند او را مبتلا کند رزق را بر اوتنگ می‌سازد و او می‌گوید: «پروردگار به من اهانت کرده است!» * نه این چنین نیست! بلکه شما(به خود اهانت کردید) یتیم را اکرام نمی‌کنید * و یکدیگر را بر اطعام نیازمندان تشویق نمی‌کنید * و میراث خود را یکجا و به تنهایی می‌خورید. 🔰 در این آیات گروهی از انسان‌ها توصیف شده‌اند که به مجرد قرار گرفتن در عرصه ابتلاء و تنگنای روزی مادی و معنوی، به خداوند شکایت می‌کنند و بر این باورند خدای سبحان به ایشان اهانت کرده و آن‌ها را عاجز ساخته است! ☘️ اما در آیات بعدی، خداوند این مسئله را تبیین می‌کند که پروردگار هیچ‌گاه بنده‌ای را عاجز و خوار نمی‌کند بلکه اعمال نادرست افراد زمینه ذلت و ضعف آنان را فراهم می‌کند. ♦️ اما *عامل ناتوانی آن‌ها، سوءمدیریت خودشان است و کسی غیر از خودشان به آنان اهانت نمی‌کند.* 🔸 خدای سبحان منزه از آن است که بنده را خوار و توانایی‌هایش را سلب کند. 🔹 در حقیقت، منشاء درد و درمان یک جاست. مشکل از انسان است و راه‌حل نیز به دست اوست. از همانجا که رسد درد، همان‌جاست دوا  🌀 *همه این عوامل، حکایت از آن دارد که اگر شخص به هنگام توانمندی، از توانایی خویش بهره کافی و صحیح نبرد و دیگران را از آن بهره‌مند نسازد؛ خداوند توانایی‌اش را سلب خواهد کرد.* 📚 استاد بروجردی» https://eitaa.com/sabkezendegikareemane