#قطرات_بارانی_۳۹۲۶ *يك دقيقه با وحي* « در *روز هفدهم* ضیافت الله رمضان 1401 » « *مردم بازيگوش؛ بهوش!* » #دکتر_غفرانی غالب مردم با اينكه می‌دانند *آخرت* هست، اما نسبت به *حسابرسی دقیق* آن، *غافل* ‌اند: *اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَ هُمْ فِي غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ* (أنبیاء/١)(براى مردم، حسابرسیشان نزديك شده اما آنها غافلانه رويگردانند.) پس غفلت آنها، از بی‌خبری نيست، زیرا غالب آنها تذکر و هشدار أنبیاء الهي را شنيده‌اند بلکه به خاطر اینست که *غرق در بازی* اند: *مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ* إِلا اسْتَمَعُوهُ *وَ هُمْ يَلْعَبُونَ* (أنبیاء/٢)(سخن تازه‏ اى از خدایشان نيامده مگر اينكه آن را در حال بازى‏ شنيدند.) در حالی که هيچ چيزی در آفرينش *بازيچه* آفريده نشده: *وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبينَ* (أنبیاء/۱۶) (ما، آسمان و زمين و آنچه در آنهاست را بازيچه نيافريديم.) « *بازی یعنی چه؟* » هر چیزی در عالم، *یک نام* و *یک واقعیت* و *یک خاصیت* دارد. مثلا: آب، نام مایعی است که تشنگی را برطرف می کند. اگر انسان با نام و اسم و واقعیت هر چیزی سرگرم و در این دو مرحله، *متوقّف* شود *و از خاصیتِ آن چیز بهره نبرد،* در حال *بازی* با آنهاست. مثل آب بازی، عشق بازی، عروسک بازی، خاله بازی، سیاست بازی، کاغذ بازی، بازی با ریش و سبیل و لباس و کبوتر و گربه و سگ و غیره .... پس با حلوا حلوا گفتن و با حلوا دیدن، دهان *شیرین* نمی‌شود و با آب گفتن و آب دیدن و با دریا عکس یادگاری گرفتن هم، *تشنگی* برطرف نمی‌شود و *تکرار* أسماء خداوند و أنبیاء و أئمه أطهار صلوات الله علیهم و *دیدنِ* آن ذوات مقدسه و حتی *همسر* یا *فرزند* یا *اصحاب* آنها بودن و به *زیارت* قبور متبرکه رفتن و عکس سلفی با آنها هم، عامل *هدایتِ* انسان نمی‌شود. متأسفانه غالب مردم مذهبی *در الفاظ و ظواهر* عناصر مذهب و تمام مردم غیر مذهبی، در *دلبستگی* به: افراد و اشیاء و حیوانات و شهرت و شهوت، *متوقّف* مانده اند. *چرا؟* چون *قلبشان،* به خداوند *بی‌توجه* است: *لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ* ... *(جزء هفدهم)(أنبیاء/3)* 8 👈واژه: #رمضان #بازی #جزء ۱۷ #أانبیاء ٣ #سبک_زندگی_کریمانه https://eitaa.com/sabkezendegikareemane