🔆 *«ما اَضْمَرَ اَحَدٌ شَيْئاً اِلاّ ظَهَرَ فى فَلَتاتِ لِسانِهِو صَفَحاتِ وَجهِهِ»* 🔆 «هيچ كس چيزى را در دل پنهان نداشت، جز اين كه در لغزش‌هاى زبان و خطوط چهرۀ او آشكار شد.» 📔 نهج‌البلاغه، حکمت ۲۵ 💢 گاهی اوقات سعی می‌کنیم برای خود حرمت و اعتباری قائل باشیم؛ می‌دانیم به‌عنوان انسان در نظام خلقت جایگاه ویژه‌ای داریم و مراقبۀ ظاهری هم داریم و *ظاهراً * از بسیاری از گناهان پرهیز می‌کنیم و طاعاتی را هم انجام می‌دهیم؛ اما *باور قلبی نداریم؛* به همین جهت؛ *این اعمال ظاهری منجر به عزت نفس نمی‌شود.* ✅ *برای دست‌یابی به عزت نفس باید باور و اعتقاد قلبی به انجام طاعات و ترک معاصی داشت.* 💢 *منافقین صدرِ اسلام ظاهراً ملترم به بسیاری از امور بودند؛ اما باطناً آن را پذیرا نبودند؛ به همین جهت هم عزت نفس نداشتند.* 🔷 اگر می‌خواهیم برای خودمان احترام قائل باشیم، باید به عمل صالحی که مبادرت می‌ورزیم، باور قلبی‌ داشته باشیم و آنچه را که به‌عنوان معصیت، ترک می‌کنیم با اعتقاد راستین به قبح آن، ترک کنیم. 🔷 اگر به ظاهر عبادتی را انجام دهیم و باطناً به آن اعتقاد نداشته باشیم، این بی‌اعتقادی،زمانی بروز می‌کند و این خوداظهاری به حرمت و عزت نفس آسیب می‌رساند. ✅ یکی از راهکارهای رسیدن به عزت نفس *واکاوی درون * و اکتفا نکردن به اعمال ظاهری است. ✅ *همانطور که مراقبۀ ظاهری داریم، به باطن خویش هم بها دهیم.* به عبارتی دیگر خانه‌تکانی قلبی داشته باشیم؛ امور مناسب را در قلب خود نگه داریم و به آن ایمان داشته باشیم و امور مبغوض را از دل، خارج کنیم. 💢 *بدون اصلاح باور، نیّت و عقیده، عزت نفس میسر نیست.* 📚 « استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com 🌸🍃 https://eitaa.com/sabkezendegikareemane