آدم اگر اهل خوشبختی های کوچک باشد، خوشبختی های کوچکش را کنار هم می چیند و از خوشبختی های کوچک و ناچیزش خوشبختی های بزرگ می سازد. اما اگر دنبال خوشبختی های بزرگ باشد همیشه ناخرسند است؛ چون از هر خوشبختی بزرگی، خوشبختی بزرگ‌تری هست. هر روز در پی تر ها و ترین ها رفتن آدم را از پای می اندازد. جهان را به قاچ هایی کوچکی تقسیم کرده ام، آنقدر کوچک که در پیش دستی ام جا بشود. همین جهان مختصر برایم بس است، همین یک تکه جهان که می شود در دهان گذاشت و طعم شیرینش را مزمزه کرد... جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است... https://eitaa.com/sabkezendegikareemane