تلخ است روزگار، مگر با بهانهای
پیدا کنیم دلخوشی کودکانهای
ای عشق! سر بزن به دلِ سنگِ من که گاه
روید ز سنگفرشِ خیابان جوانهای
گر چشم دوختم به تماشای این و آن
می خواستم از تو بیابم نشانهای
هرجا که خیره میشوم انگار عکسِ توست
ما را کشاندهای به چه تاریکخانهای!
از جورِ روزگار کسی بینصیب نیست
دیوانهای گرفته به کف تازیانهای
🇮🇷
@sabzpoushan