✳️ رنج و عذاب هر كس به اندازهٔ توقع و تعلق اوست 🔻 رنج و عذاب هر كس به اندازهٔ «توقع» و «تعلق» اوست. توقع زیاد، تحمل را كم می‌كند و رنج را كارگر و مؤثر مى‌سازد. و تعلق و وابستگى در دنياى تحول‌ها و دگرگونى‌ها، دل آدمى را مدام مى‌لرزاند و آرامِ او را مى‌گيرد. و آدمى در متن قدرت، التهاب فردا را دارد و در بهار، رنج پاييز و هراس زمستان را به دل مى‌كشد. اين‌طور نيست كه امكانات و قدرت و ثروت، امن و آرامش را فراهم كند. آن‌جا كه احساس مى‌كنى تو يا بهار رفتنى هستيد، چه امنى می‌تواند ريشه بگيرد؟ 👤 📚 از کتاب «تطهیر با جاری قرآن» 📖 ص ۴۲۴