🔴 بهترین و برترین مصلحت
✅ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در باره اخلاص در عمل و آثار گرانبهای آن چنین فرمودند: مَن اَصعَدَ إلَی الله خالصَ عبادتِه، أهبَطَ اللهُ عزّوجلّ إلیه أفضَلَ مصلحته (تفسیر منسوب به امام حسن عسکری(ع)، ص۳۲۷ / بحار، ج۶۷، ص۲۴۹)؛ هر کس عبادت خالصانه خود را به سوی خداوند صاعد نموده و بالا ببرد، خداوند بهترین مصلحت وی را به سوی او گسیل داشته و نازل میفرماید.
🔹این کلام فاطمی مأخوذ از وحی نبوی(ص) است: إلَیهِ یَصعَدُ الکَلِمُ الطَّیّبُ وَ العَمَل الصّالِحُ یَرفَعُهُ(فاطر/۱۰) سخنان پاکیزه به سوی خدا بالا میرود و کار شایسته به آن رفعت میبخشد. البته اعتقاد طیب، خلق طیب و عمل صالح هرگز از انسان طاهر جدا نیست تا به تنهایی صعود کند و صاحب خود را که متقوّم به او ا رها نماید، بلکه در صحابت انسان طاهر معتقد و متخلق و عامل بالا میرود و بالا رفتن به سوی خدای سبحان با بالندگی و برازندگی همراه است. حتماً چنین انسان مهاجری که هجرت او به لقای الاهی منتهی میشود، اسوهای چونان حضرت فاطمه(س) دارد و رهتوشهای معقول و مقبول خواهد داشت که نیازهای سفر طولانی معاد وی را تأمین مینماید.(فاطمه سلام الله علیها، اسوهٔ بشر، ص۲۰۴)
🔸... یعنی خود انسان است كه بالا میبَرد، خب تا خودش بالا نرود كه بالا نمیبرد. اینكه در دین به ما گفتند به وسیله نماز به خدا نزدیک میشوید، خدا نه زمانی است نه زمینی، این قُربش چگونه است؟ می گوییم قرب معنوی است، قرب معنوی چیست؟ چه كسی نزدیک می شود؟ آن مسیر چیست؟ تا جان را نشناسیم و سیر جان را نشناسیم معنای «قربة الی الله» برای ما مشخص نیست! باید بدانیم روح ما مجرّد است و این روح، سیری دارد؛ تقرّب به طرف ذات اقدس الهی که منزّه از زمان و زمین است به داشتن روح مجرّدی است كه متكامل است به سمتی كه نه زمانی است نه زمینی. این یک تبیین علمی میخواهد. فرمود شمایید كه عمل خالصتان را بالا می برید؛ یعنی خود روح بالا میرود عمل صالح را تقدیم میكند، آنگاه ذات اقدس الهی بهترین مصلحت او را به او عطا میكند و با او هابط میكند الی الارض. این نظام ما و این جامعه ما چنین چیزی میخواهد تا به صاحب اصلیاش كه ـ انشاءالله ـ ظهور میكند تقدیم بشود.(آیت الله جوادی آملی، درس اخلاق ۹۲/۱/۲۲)
🇮🇷
@sabzpoushan