دلم دریای آرام است و موجی مختصر دارد
بیا در ساحلش بنشین که صد گونه گهر دارد
به غمزه پای بر قلبم گذار و بگذر از
اغیار
که هم خورشید و اختر هم به دامانش
قمر دارد
خدا را شاکرم کاین شاه بی پروای
شاهد کُش
هزاران شاخه، شعرِ دلنشین چون
نیشکر دارد
درختی سایه گستر کاشتم در سینه ام
باصبر
که هر فصلی بدان روی آوری ، بینی
ثمر دارد
نه زیبا می نماید پیشِ چشمش زیوری
هرگز
نه بر گیسو و زلفی جز به زلفانت نظر
دارد
چو مجنون میشود دیوانه ، میگردد زخود بیخود
از این دیوانگی، دانم که دلبندش
خبر دارد
جوانی رفت و عشقی آتشین در جانِ او
باقیست
به حرمت با دلم تا کن که تاجی معتبر
دارد
🇮🇷@sabzpoushan