مـن و آبـــان و آذر، درد داریم ضمیری داغ و جسمی سرد داریم مگــو، ســــوزی نـدارد فصـلِ پـاییـز بهـــاران آنچـه بـا گُـل کــرد، داریم ســـراپـا دُرّ و مــروارید و گنجیـم چو زر،گر رُخ به عالم، زرد داریم هـــزاران رنـگ، در رخســاره بینـی خـدا، هـــر آنچـه را پــرورد، داریم شــوی عـاشق، اگر بـا مــا نشینی ولـــی، مـــا راهٔ بــی‌بــرگـــرد داریم چـو طـوفـانیم و با باران و بادیم و مــــا، بـالــــی بیـابـانگـــــرد داریم اگــر زردیــم و گـــر زاری کنــانیـم به دل از دستِ دنیا درد داریم