📜 خطبه صدو بیست و پنج إِنَّ أَفْضَلَ النَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ مَنْ كَانَ الْعَمَلُ بِالْحَقِّ أَحَبَّ إِلَيْهِ وَ إِنْ نَقَصَهُ وَ كَرَثَهُ مِنَ الْبَاطِلِ وَ إِنْ جَرَّ إِلَيْهِ فَائِدَةً وَ زَادَهُ بی‌گمان، بافضیلت‌ترین مردم در پیشگاه خداوند، کسی است که عمل کردن به حق را بیش از عمل به باطل دوست دارد؛ حتی اگر حق موجب کاهش منفعتش شود و او را در شدت و اندوه افکند و باطل برای او منافعی به‌بار آورد و بر جاه ومال او بیفزاید.