تحریم و محاصره‌های دشوار را چگونه می‌توان شکست؟ راه عزت و پیشرفت، از کدام سمت است؟ خداوند اراده فرموده سیادت و عزت را جز به واسطه «استقامت» عطا نکند. آنها که در مسیر حق هزینه نکنند، باید خسارت‌هایی به مراتب بیشتر را به جان بخرند. برخی از تلخی‌هایی که در سال‌های اخیر به کشور ما تحمیل شد، بیش از خباثت دشمن، ریشه در انحراف و تحریف‌گری برخی خواص داشت؛ رجالی که آدرس گشایش امور را در مسالمت یکطرفه با دشمن می‌دانستند. 🇮🇷 @sabzpoushan یکی گفت مذاکره با آمریکا، صلح حدیبیه است؛ بی‌آنکه به بیعت رضوان اصحاب با پیامبر اعظم(ص) برای تبعیت و استقامت تا پای جان بپردازد. دیگری گفت امام حسن(ع) هم با معاویه مذاکره و صلح کرد؛ بی‌آنکه بگوید آن صلح، تحمیل یاران پیمان‌شکن بود. سومی‌ مدعی شد «روزگار، روزگار گفتمان است نه موشک» و «ژاپن و آلمان وقتی در جنگ جهانی شکست خوردند و بودجه نظامی را متوقف نمودند، پیشرفت کردند». (حال آنکه این دو کشور در رتبه هشتم و نهم بیشترین هزینه‌های نظامی در دنیا قرار دارند). این جملات درست در زمانی عنوان می‌شد که مقامات آمریکا دائما تهدید نظامی کرده و می‌گفتند همه گزینه‌ها روی میز است». 🇮🇷 @sabzpoushan می‌خواستند با تحریف، مسیر انحرافی را که با وجود همه نهی‌ها بر آن اصرار داشتند، درست وانمود کنند. سؤال‌برانگیز بود؛ در حالی که شرط موفقیت در مذاکره، قدرت چانه‌زنی است، پشت‌سر هم ادبیات ضعف و بیچارگی را به کار بستند. «خزانه خالی است»، «آمریکا کد خداست»، «به امام نوشتم که آمریکا ابرقدرت است و بدون مذاکره و رابطه نمی‌‌توان ادامه داد»، «آمریکا می‌‌تواند تمام توان نظامی ما را ظرف 5 دقیقه نابود کند»، «رفع تحریم‌ها و حل مشکل‌ اشتغال و تولید و آب خوردن و آلودگی هوا، متوقف به توافق است»، «ما نمی‌‌توانیم با قهر و انزوا در دنیا زندگی کنیم» و «نباید مقابل قدرت‌های بزرگ ایستاد، آن هم  با شعارهایی که بعضاً توخالی است»! آخر سر هم گفتند «درس کربلا، درس  تعامل سازنده و مذاکره است»! 🇮🇷 @sabzpoushan بعد از سال‌ها، یک نفر از میان این جماعت پاسخ نداده که آیا در محاصره منحصر به فرد کربلا، کلامی ‌از سر ضعف،  از سرور آزادگان(ع) و اصحابش صادر شد؟ اگر قرار بود امام - نعوذبالله - یزید و عمر سعد و شمر را «معتدل و مودب» و امضا و تضمین آنها را قابل اعتماد بداند، عزتمندانه نمی‌فرمود «انی لا اری ‌الموت الا سعادهًًْ و الحیاهًًْ مع ‌الظالمین الا برما»، «موتٌ فی عزّ خیرٌ من حیاهًًْ فی ذُلّ»، «الموت اولی من رکوب العار»  و «زنازاده پسر زنا‌زاده مرا بین دو چیز قرار داده؛ میان شمشیر (مرگ) و ذلت. و هیهات منا الذّله و ما آخذ الدّنیّهًًْ. خداوند پذیرش ذلت را برما و بر پیامبر و‌مؤمنین روا نداشته است». 🇮🇷 @sabzpoushan حضرت سیدالشهدا(ع) اگر سرسوزنی اهل تسلیم بود، شب عاشورا به اصحاب نمی‌فرمود «فان كنتم قد وطنتم انفسكم على ما وطنت عليه نفسى، فاعلموا ان‌‌الله انّما یهب المنازل الشّریفهًًْ لعباده باحتمال المکاره. اگر شما خود را آماده کرده‌اید بر آنچه كه من خود را آماده كرده و تصمیم گرفته‌‌ام، پس بدانید همانا خداوند جایگاه‌‌های بلند و با شرافت را منحصراً به بندگانی می‌‌دهد که ناگواری‌ها و ناملایمات را تحمل کنند». حضرت، دو دهه پیش از ماجرای کربلا آن هنگام که امیرمؤمنان(ع) او را مأمور کرد در بحبوحه جنگ صفین با لشکریان سخن بگوید و روحیه جهاد را در آنها تقویت نماید، فرمود «بدانید گزند جنگ و جهاد، گذراست و طعمی تلخ و ناگوار دارد که باید آن را جرعه جرعه نوشید. پس هر کس برای آن مهیا شود و از زخم‌‌های آن نهراسد، پیروز است». این منطق شجاعانه کجا و تبلیغات جنگ‌هراسانه و جنگ‌گریزانه خط تحریف کجا؟! 🇮🇷 @sabzpoushan یک علت برخی مضیقه‌ها در چند سال اخیر، غفلت یا روگردانی برخی مدیران و مشاوران از مکتب عاشوراست. همان که رهبر حکیم انقلاب ۳ خرداد ۱۳۹۵ در دانشگاه امام حسین(ع) به‌عنوان «جهاد کبیر» تبیین فرمودند: «جهاد، فقط به‌ معنای جنگ نظامی نیست. در بین جهاد‌ها جهادی هست که خدای متعال در قرآن آن را جهاد کبیر نام نهاده وَ جاهِدهُم بِه‌ جِهادًا کَبیرًا... ایستادگی و عدم‌تبعیّت. 🇮🇷 @sabzpoushan فَلا تُطِعِ الکافِرینَ وَ جاهِدهُم بِه‌ جِهادًا کَبیرًا؛ از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزی است که خدای متعال به آن گفته جهاد کبیر. اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمی‌ که در میدان مبارزه‌ با تو قرار گرفته اطاعت نکن... در میدان‌های مختلف از دشمن تبعیّت نکن. این تبعیّت نکردن آن‌ قدر مهم است که خدای متعال پیغمبر خود را مکرّر به آن توصیه می‌کند. آیه‌ تکان‌‌دهنده‌ اوّل سوره‌ مبارکه‌ احزاب؛ یاَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللهَ وَ لا تُطِعِ الکافِرینَ؛ پیغمبر! تقوا داشته باش و از کافران تبعیّت نکن؛ اِنَّ اللهَ کانَ عَلیمًا حکیمًا. ما می‌دانیم مشکلات تو را، ما می‌دانیم فشارهایی که