🟣👌مباهات به فرشتگان
🔹🔹🔹🔹
مباهات به ملائکه
پیامبراکرم صل الله علیه وآله
یا اباذر! إنّ ربّک عزّوجلّ یباهی الملائکة بثلاثة نفر: رجلٌ فی أرض‌ٍقفر‌ٍ فیؤذن ثم یقیم، ثم یصلّی، فیقول ربّک للملائکة: «اُنظروا إلی عبدی یصلّی و لایراه أحدٌ غیری» فینزل سبعون الف ملک یصلّون ورائه و یستغفرون له إلی الغد من ذلک الیوم. و رجلٌ قام من اللیل فصلّی وحده فسجد و نام و هو ساجد، فیقول اللّه تعالی: «اُنظروا الی عبدی، روحه عندی و جسده ساجد». و رجلٌ فی زحف‌ٍ فر أصحابه و ثبت هو یقاتل حتی یقتل.
به وسیلة سه دسته از انسانها به ملائکة خود مباهات می‌کند، به نظر می‌رسد جامع این سه نفر این است که شخصیت اینها طوری است که در مقابل پروردگار عالم، مستقلاً بدون اینکه تحت تأثیر شرایط قرار بگیرند، عبودیت و خضوع می‌کنند، قفر به معنای زمین بی‌آب و علف است، لکن اینجا مراد جای خلوت است:
1- انسانی که تنهاست و هیچ کس او را نمی بیند، اذان و اقامه اش را می‌گوید و مشغول نماز می‌شود، عبادت او جلوی چشم مردم و برای خاطر کسی نیست، تحت تأثیر عوامل و شرایط زمانی و مکانی نیست، دل او پیش خدای متعال خاشع است، لذا مستقلاً با خدا ارتباط دارد. پاداش او این است که هفتاد هزار فرشته نازل می‌شوند و پشت سر او نماز می‌خوانند و برای او استغفار می‌کنند.
2- انسانی که در حال سجده خوابش می‌برد، نه اینکه خواب در حال سجده یک امتیازی است، بلکه شاید از این جهت که وقتی نیمه‌شب برای تهجّد بلند می‌شود، در وسط نماز خوابش می‌برد، این، نشان‌دهندة نهایت احتیاج او به خواب است، با وجود این، با خودش مبارزه کرده و از بستر خود خارج شده و مشغول عبادت شده است؛ چون «و الله یتوفّی الأنفس حین موتها و الّتی لم‌تمت فی منامها»، در حال منام هم مانند مرگ خدای متعالی روح انسان را به طرف خود می‌برد، لذا فرمود روحه عندی و جسده ساجد.
3- مبارز و جنگنده‌ای که دور و بری‌هایش همه پا به فرار گذاشتند، او به تنهایی مقاومت می‌کند، در مبارزات اجتماعی هم همین‌طور است، لاتستوحشوا فی طریق الهدی لقلّة أهله، این‌گونه نباشد که چون دور و برتان کم هستند احساس وحشت کنید، اطرافیان گریخته‌اند، ولی او به تنهایی ایستاده می‌جنگد، حتی یقتل
🪴🪴🪴