استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی در کتاب «گذار زن از گدار تاریخ» که اثری با رویکرد زن محوری زنان در تحولات جامعه ایران است، در پاورقی کتاب، به عرض آرای خویش پرداخته که شنیدن آن نکات بسیار مطبوع است. ایشان در صفحه ۱۷۹ آورده است؛ عقیده ای هم درباره حجاب و پوشیدگی شرق دارم که البته سازگار با امروز نیست (زمان پهلوی دوم)، ولی می گویم: زنهای حجابی قدیم شرق مثل حمامهای قدیم شرق می ماندند، و زنهای اروپایی مثل ساختمانهای امروزی، زن فرنگی هنوز به او نرسیده ای، لبخندش را به طرف تو پرتاب می کند، گویی یک در ۱۲ متری خانه امروزی باز می شود که آدم با ماشین داخل آن شود، اما وقتی به خانه رفتی و گلدان گل مصنوعی را دیدی اندکی بعد در همان آشپزخانه که گوشه همان اطاق است از آدم پذیرایی می کند. اما زن قدیم ایرانی و شرق، مثل راهروهای حمام گنجعلی خان کرمان یا حمام وکیل شیراز تنگ و ترش و تاریک آدم به زحمت داخل می شود اما اندکی بعد، در ته راهرو حمام، فضایی عالی با نور ملایم صبحگاهی که از سنگهای مرمر نازک سقف حمام می تابد در انتظار شماست. فضایی روشن و جانبخش و تابناک و معطر که آدم را می تواند، ۱۲ ساعت مثل شاه طهماسب صفوی در حمام نگاه دارد. ستوده سیرت و خوش سیرت و نکوشیمی چوبامداد بهاری، دوای درد غمی چه می توان گفت به قول سعدی: که ای نیک بخت این نه روی من است ولیکن قلم در کف دشمن است…. #فاطمه_شکیب_رخ @Ghalamzaniii