🔻ای که مهجوری عشاق روا می‌داری 🔻عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری 🔻تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب 🔻به امیدی که در این ره به خدا می‌داری 🔻 ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن 🔻به از این دار نگاهش که مرا می‌داری 🔻ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند 🔻ما نکنیم ار تو روا می‌داری 🔻ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست 🔻عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری 🔻تو به خود افتادی از این در محروم 🔻از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری 🔻حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند 🔻سعی نابرده چه امید عطا می‌داری