عَنِ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ عليهم السلام ـ في بَيانِ قَولِهِ تَعالى : «نَدعُ أبناءَنا وأبناءَكُم ...» ـ : أخرَجَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله مِنَ الأَنفُسِ مَعَهُ أبي ، ومِنَ البَنينَ إيّايَ وأخي ، ومِنَ النِّساءِ اُمّي فاطِمَةَ مِنَ النّاسِ جَميعًا ، فَنَحنُ أهلُهُ ولَحمُهُ ودَمُهُ ونَفسُهُ ، ونَحنُ مِنهُ وهُوَ مِنّا . از حضرت حسن بن على (عليه السلام) در بيان آيه شريفه «نَدْعُ اَبْناءَنا وَاَبناءَكم...» نقل شده که : پيامبر (صلي الله عليه و آله) خارج شد در حالى كه از «اَنْفُس»، پدرم با او بود و از فرزندان، من و برادرم بوديم و از زنان از ميان همه مردمان، مادر من فاطمه بود. ما خاندان او و گوشت و خون و جان اوييم، ما از او هستيم و او از ماست. أمالي الطوسي ص 564 / حدیث 1174 🔰معاونت تهذیب و تربیت مدرسه علمیه امام حسین "علیه السّلام"(سفیران هدایت) https://eitaa.com/safirn_gatab