✨ جزء شانزدهم ✨ 💚 مسیر بندگی..... 🌹🌹رَبُّ السَّماواتِ وَ الاْ َرْضِ وَ ما بَیْنَهُما فَاعْبُدْهُ وَ اصْطَبِرْ لِعِبادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیّاً. پروردگار آسمانها و زمین، و آنچه میان آن دو قرار دارد. او را پرستش کن، و در راه عبادتش شکیبا باش. آیا مثل و مانندى براى او مى یابى؟! ۶۵ مریم. تفسیر: انسان خلق شد تا خدا را عبادت کند. 🌹(وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُونِ. من جن و انس را نیافریدم جز براى این که عبادتم کنند "و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند" ۵۶ ذاریات). 👈 برای رسیدن به کمال که همانا هدف خلقت است فقط یک راه وجود دارد، آنهم عبادت و بندگی خداست. اگر انسان در مسیر بندگی، صبر لازم را نداشته باشد، قطعا سختیهای راه او را خسته میکند و به مسیرهای انحرافی می کشاند. پس برای اینکه مسیر بندگی خدا را بسلامت سپری کنیم فقط و فقط باید صبور و شکیبا باشیم. 👈 صبر در انجام عبادت، صبر در انجام ندادن گناه و خودداری، صبر بر بدیهای مردم و گذشت و بخشش و صبر بر گذر زمان و عجله نداشتن 👉 ✅ آنگاه در آیهء ۹۶ همین سوره می خوانیم: 🌹إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّاً. مسلماً کسانیکه ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبتى براى آنان در دل ها قرار مى دهد. 💚 مسیر بندگی چیست؟ ایمان و عمل صالح. کسیکه با ایمان و انجام عمل صالح، خود را در مسیر بندگی قرار می دهد و صبور است و شکیبا، برای خدا عزیز میشود و خدا او را در همهء دلها عزیز می کند و چه زیبا و پایدار است عزتی که از ذات مقدس پروردگار نصیب انسان شود. ⚫ اما سرنوشت کسانیکه بندگی خدا و عبادت او را انجام نمی دهند: 🌹کَذلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ وَ قَدْ آتَیْناکَ مِنْ لَدُنّا ذِکْراً. مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وِزْراً. این گونه بخشى از اخبار پیشین را براى تو بازگو مى کنیم، و ما از نزد خود، ذکر (و قرآنى) به تو دادیم. هر که از آن روى گردان شود، روز قیامت بار سنگینى (از گناه) بر دوش خواهد داشت. ۹۹ و ۱۰۰ طه. 👌 بندگی خدا جز با اجرای فرامین او در قرآن مجید، میسر نخواهد شد. 🌹وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى. قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمى وَ قَدْ کُنْتُ بَصِیراً. قالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آیاتُنا فَنَسِیتَها وَ کَذلِکَ الْیَوْمَ تُنْسى. و هر که از یاد من روى گردان شود، زندگى (سخت و) تنگى خواهد داشت، و روز قیامت، او را نابینا محشور مى کنیم. مى گوید: پروردگارا! چرا نابینا محشورم کردى؟ من که بینا بودم! مى فرماید: آن گونه که آیات ما براى تو آمد، و تو آنها را فراموش کردى، امروز نیز تو فراموش خواهى شد! ۱۲۴ و ۵ و ۶ طه. 👈 اما یک نکتهء مهم و آن اینکه عذاب الهی برای کسیکه از خدا و قرآن دوری میکند، هم در دنیاست و هم در آخرت: 🌹وَ کَذلِکَ نَجْزِی مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ یُؤْمِنْ بِآیاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الاْ خِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقى. و این گونه جزا مى دهیم کسى را که اسراف کند، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد! و عذاب آخرت، شدیدتر و پایدارتر است. ۱۲۷ طه. 👈 منظور از اسراف در گناه چیست؟ گنهکاران دو دسته اند: گروهى گناهان محدودى دارند و ترسى از خدا در دل، یعنى رابطهء خود را به کلى با پروردگار قطع نکرده اند، اگر فرضاً ظلم و ستمى مى کند، شدید و سخت نیست و باعث خسارتهای جبران ناپذیر نمیشود و در عین حال خود را مقصر مى شمرد و در پیشگاه خدا روسیاه مى داند. بدون شک چنین فردى گنهکار است و مستحق مجازات، اما با کسیکه بى حساب گناه مى کند و هیچ قید و شرطى براى گناه قائل نیست و گاهى به انجام گناه افتخار مى کند و یا گناه را کوچک مى شمرد، فرق بسیار دارد. چرا که امید است دستهء اول سرانجام در مقام توبه و جبران برآیند، اما آنها که در گناه اسراف مى کنند، توبهء آنها بسیار بعید است. ✅ دیگران را قضاوت نکنیم، اما عبرت بگیریم ✅