⚫ در کربلا چه گذشت؟ ⚫ ( ۵ )
🌹🌹 جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا.....
باغهاى جاویدان بهشتى که خداوند رحمان به بندگانش وعده داده است، هرچند آنرا ندیده اند. به یقین وعدهء خدا تحقق یافتنى است. در آنجا هرگز گفتار بیهوده اى نمى شنوند، و جز سلام سخنى نیست، و روزى آنان هر صبح و شام، در بهشت مقرر است. این همان بهشتى است که به بندگان پرهیزگار خود، به ارث مى دهیم. ۶۱ و ۲ و ۳ مریم.
تفسیر: پیامبر اکرم فرموده اند:
این هدایاى ارزشمند و بی نظیر، از سوى خداوند بزرگ در اوقاتى که در این دنیا نماز مى خواندند (صبح و شام)، به آنها در بهشت مى رسد.
تفسیر روح المعانی، ج۱۶، ص۱۰۳.
در بارهء اینکه بهشت، ارث مومنین است، پیامبر فرموده اند:
همه، بدون استثناء منزلگاهى در بهشت و منزلگاهى در دوزخ دارند، کافران منزلگاه دوزخى مؤمنان را به ارث مى برند، و مؤمنان جایگاه بهشتى کافران را.
نورالثقلین، ج۲، ص۱۰۳.
این وراثت، بر اساس پیوندهاى نسبى نیست، بلکه، بر اثر پیوند مکتبى و عملى و تقواست.
ادامهء شرح واقعهء عاشورا.
🕌 قرار شد امروز سخنان امام حسن مجتبی را بخوانیم در خصوص اینکه چرا مجبور شدند صلح با معاویه را بپذیرند.
به نقل از علامه مجلسی در بحارالانوار، امام حسن در اینباره چنین فرموده اند:
👈 در شگفتم از مردمى که نه دین دارند و نه شرم و حیا. واى بر شما!
معاویه به هیچیک از وعده هایى که در برابر کشتن من به شما داده، وفا نخواهد کرد. اگر من با معاویه بیعت کنم، وظایف شخصى خود را بهتر از امروز مى توانم انجام بدهم، ولى اگر کار به دست معاویه بیفتد، نخواهد گذاشت آیین جدم پیامبر را درجامعه اجرا کنم.
به خدا سوگند (اگر بعلت سستى و بی وفایى شما) ناگزیر شوم زمامدارى مسلمانان را به معاویه واگذار کنم، یقین بدانید زیر پرچم حکومت بنى امیه هرگز روى خوش و شادمانى نخواهید دید و گرفتار انواع اذیتها و آزارها خواهید شد.
هم اکنون گویى به چشم خود مى بینم که فردا فرزندان شما بر در خانهء فرزندان آنها ایستاده و درخواست آب و نان خواهند کرد، آب و نانى که متعلق به فرزندان شما بوده و خداوند آنرا براى فرزندان شما قرار داده است، ولى بنى امیه آنها را از در خانهء خود رانده و از حق خود محروم خواهند ساخت.
آنگاه امام افزود:
اگر یارانى داشتم که در جنگ با دشمنان خدا با من همکارى مى کردند، هرگز خلافت را به معاویه واگذار نمى کردم، زیرا خلافت، بر بنى امیه حرام است.
⚫ مردم فریادها و تذکرات امام حسن را در بارهء انتخاب غلطشان نمی شنیدند. امام هم صلاح را در صبر و گذر زمان دید تا عملا، ناکارآمدی و نابخردی منتخب مردم، گریبانشان را بگیرد بلکه متوجه اشتباه خود بشوند لذا مجبور شد، صلحنامه را امضا کند.
👈 زمان، گذشت و امام همچنان در بارهء معاویه به مردم تذکر میداد ولی کسی گوشش به حرف حق شنوا نبود. تا اینکه امام حسن را به شهادت رساندند.
پس از ایشان امام حسین مجبور بود طبق صلحنامه عمل کند. چون از زمان دهسالهء صلحنامه باقی مانده بود و مردم هم همچنان در خواب غفلت بودند.
امام حسین همچنان در محافل بر علیه معاویه و دستگاه اموی سخنرانی و روشنگری میکرد. تا اینکه معاویه مُرد و قبل از مرگ، یزید را بجای خود نشاند.
جانشینی یزید، برخلاف صلحنامه بود و این یعنی نقض صلحنامه. ولی همچنان مردم، بر انتخاب خود پایبند بوده و سکوت کردند و فریادهای امام حسین را هم نشنیدند.
/إن شاءالله هر روز ساعت ۱۶ یک پیغام قرآنی در کانال قرار میگیرد/