هرچقدر هم که دورت شلوغ باشد، حتی اگر دو جین رفیق تودلیِ پایه هم داشته باشی، حتی اگر دلیل روحیه ی خوب جمع باشی و انرژی مثبت به آدمهای زندگیت بدهی، باز هم دلت یک نفر را می خواهد که خصوصیِ خصوصی حرف هایت را بشنود، با اشتیاق کنار سفره ی دلت بنشیند و بدون نمایش، بدون دورنگی، درددل هایت را بشنود.
بدون نگرانی از رفتنش. از اینکه احساست را نادیده بگیرد. از اینکه رفتارش با تو تغییر کند. از اینکه تو را با دردهایت یکجا پس نزند...
همه ما آدم ها هرچقدر هم قوی، هرچقدر هم محکم، آن گوشه های دلمان یکی را میخواهیم که در را پشت سرش ببندد و بگذارد آرام و بی صدا فقط برای او گریه کنیم...
خندیدن با شادی آدم را که همه بلدند،
آنکه با غم های پنهان مان اشک بریزد و نگذارد برود، کمیاب است...
#مهربان_باشیم
#سحر_شهریاری
@saharshahriary