راستش را بخواهید دلم برای کسانی که ندارند، می‌سوزد، برای کسانی که احساس تعلق مشترک‌ ندارند، امر مقدسی دور هم جمع‌شان نمی‌کند، شادی مشترک‌ ندارند، بغض مشترک‌ ندارند، دلم برای کسانی که در هیچ جماعتی نمی‌گنجند می‌سوزد. داشتن آرمان مشترک‌، متفاوت‌ترین حس دنیاست که برخی از آدم‌ها اصلا تجربه‌اش نمی‌کنند. از ابتدای خلقت تاکنون همین بوده، همواره مردمی پیروز بوده‌اند که حول یک‌ امر مقدس، حب مشترک‌ و هدف مشترک‌ داشته‌اند. تعلق داشتن به جماعت، حال آدم را خوب می‌کند، احساس قدرت ایجاد می‌کند، امید و انگیزه‌های بزرگ‌ می‌سازد و حس یأس و‌ پوچی را از میان می‌برد. من اگر به جای کسانی بودم که دیروز و امروز در قافله قرار نگرفتند یا حسرتش را به دل نداشتند، حتما حسودی‌ می‌کردم به این همه حال خوب، به این همه انگیزه، به این همه همدلی... به قول عزیزی که می‌گفت خدارا شکر که ما را دوست داشتیم، خدارا شکر که برایش گریه کردیم، خدارا شکر که متعلق به مردمی هستیم که یا در نماز بودند یا برای نبودن‌شان غصه خوردند. الحمدلله علی کل نعمه...🌱 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 👇🌱 @saharshahriary