دعائی جامع ازامام محمد باقر(علیه السلام): از ابوحمزه ثمالی روایت است که گفت از حضرت امام محمّد باقر(علیه السلام) اجازه خواستم که به خدمتش مشرّف شوم پس حضرت از خانه بیرون آمد و لبهای مبارکش می جنبید و فرمود دانستی تکلّم مرا گفتم بلی فدایت شوم فرمود تکلّم کردم به کلامی که تکلّم نکرده به آن احدی هرگز مگر آنکه کفایت کرده حق تعالی آنچه مهمّ او است از امر دنیا و آخرت او گفتم فدایت شوم خبر ده مرا به آن فرمود بلی هر که این کلمات را در حال بیرون رفتن از خانه بخواند مهمّات او میسّر می شود: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ حَسْبِیَ اللهُ تَوَکَّلْتُ عَلَی اللهِ "...خداوند برای من کافی است توکل کردم بر خدا،" اَللَّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ خَیْرَ اُمُوری کُلِّها خدایا از تو خواهم خوبی را در همه کارهایم وَ اَعُوذُبِکَ مِنْ خِزْیِ الدُّنْیا وَ عَذابِ الاْخِرَةِ و پناه برم به تو از رسوایی دنیا و عذاب آخرت مفاتیح الجنان