🔹 چنگ زدن به ريسمان الهي 📜 در اولين مرحله انسان بايد از راههايي كه خدا براي هدايت در مقام فهم و شناخت به او داده، درست استفاده كند: اول عقل، دوم وحي؛ نبوت، سپس فرمايشات ائمه معصومين صلوات الله عليهم اجمعين كه مفسر وحي هستند. بايد با دل و جان به سخنان پيامبر(ص) و ائمه هدي(ع)، سراپا گوش فرا دهيم. بگوييم كه حكم آنچه تو فرمايي؛ ما چه كاره هستيم. بعد از مرحله شناخت، در مقام عمل، بنده‏وار تسليم باشيم؛ اگر در لحظه به لحظه زندگي خود را بين آسمان و زمين در حال سقوط ببينيم، به ريسمان الهي چنگ مي‌زنيم و از او مي‌خواهيم تا ما را حفظ كند ، در غير اين صورت اگر هزاران بار دعاي «وَ إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا»؛ را دسته‏جمعي نيز بخوانيم فايده‏اي ندارد. دعاي واقعي آن است كه مضمون آن را با تمام وجود باور كنيم. بدانيم كه در معرض خطريم و تنها خدا مي‏تواند ما را حفظ كند. خدا را بخوانيم و با او پيمان ببنديم كه آنچه تو مي‏گويي عمل مي‏كنيم. آنوقت صادقانه مي‏توانيم بگوييم «وَ إِنْ مِلْنَا فِيهِ فَعَدِّلْنَا؛ وَ إِنْ زُغْنَا فِيهِ فَقَوِّمْنَا»؛ «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا» ؛ خدايا پس از هدايت نگذار گمراه و كج فكر بشويم. ما نيز از خدا مي‌خواهيم تا در آنجايي كه خيال مي‏كنيم استقلال داريم، به ما بفهماند كه هيچ كاره هستيم و اوست كه ما را حفظ مي‌كند. شيطان گاهي از كنار بعضي از بندگان خوب خدا كه مي‏گذرد، فقط با آنان تماسي گرفته و رد مي‏شود. قرآن مي‌فرمايد: «إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا» . «طائف»؛ يعني دوره‏گرد. در زمان‌هاي گذشته بعضي‏؛ از فروشندگان در كوچه‏ها مي‏گشتند، تا اجناس خود مثل ميوه و گوشت و پارچه را بفروشند. به اين دوره گردها «طائف»؛ مي‌گفتند. بعضي از شيطانها دوره‏ گردند؛ و جاي ثابتي ندارند. بعضي‏؛ انسان‌ها يك قرين و رفيق شيطاني ثابت دارند، يعني رفيق شيطانند. شيطان هميشه مثل رفيق باوفا همراه آنان است. بعضي‏ها شيطان همراه هميشگي و رفيق شفيق آنان است، و هيچ وقت آنان را رها نمي‏كند. آنهايي كه خود را به خدا مي‏سپارند، اينگونه نيستند. شيطان هميشه به آنها راه ندارد؛ ولي گاهي شيطانهاي دوره‏گرد هستند كه به انسان مومن تنه مي‏زنند. يك شيطان عبوري مي‏آيد و به انسان تنه مي‏زند، و چيزي مي‏گويد و القايي مي‏كند تا شوكي به آدم وارد ‏كند. مؤمنين وقتي با چنين وضعي مواجه مي‏شوند ، فوراً متوجه مي‏شوند كه اين شيطان بود و حقيقت را مي‏يابند و مي‏بينند ، چرا كه مؤمنين بينا هستند و درك مي‏كنند كه واقعيت چيست، فريب شيطان را نمي‏خورند. ولي اگر كسي حقيقتي را درك كرده و براي او ثابت شد، اما تغافل و اعراض كرد، به گونه‌اي كه گويا سخني نشنيده، و سپس نيز از آن حقيقت رو برگرداند و انكار كرد، خود ما شيطاني را مي‏فرستيم تا رفيق آنان باشد. اين سنت الهي است. ناشنوا نشان دادن خود و اعراض كردن، لازمه ناشكري هدايت خداست چرا كه خدا او را هدايت كرد، اما دل به شيطان و وسوسه او سپرد. سرانجام كار به جايي مي‏رسد كه گاهي شيطان به انسان حمله مي‏كند كه و او را محاصره مي‏كند. تعبيري كه در اين دعا به كار رفته مي‏فرمايد: «وَ إِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنَا»؛ اين تعبير در جايي به كار مي‏رود كه مثلاً پارچه‏اي به دور بدن انسان پيچيده بشود به گونه‌اي که حتي دستهاي او نيز به زير پارچه برود. اين مي‏شود «اشْتَمَلَ عَلَيْنَا»؛ گاهي شيطان آنچنان به دور افراد معاند و لجباز مي‏چرخد و آنان را احاطه مي‏كند كه راه فرار ندارند. اگر چنين حالتي پيدا شد، بايد به خدا پناه برد: خدايا اين دشمن توست كه اين كار را بر سر ما آورده ما را از چنگ شيطان نجات بده هرگاه شيطان به شما برخورد كرد و با وسوسه و القائات شيطاني قصد حمله به شما را داشت، سريع متذكر شده و به خدا پناه ببريد ؛ چون جز خدا كسي ديگر توانايي مقابله و غلبه بر شيطان را ندارد. شيطان در مقابل خدا حقير است. كيد شيطان در مقابل خدا خيلي ضعيف است، چيزي نيست؛ اما براي ما بسيار خطرناك است. اگر ما واقعاً و با تمام وجود شناخت صحيح و توفيق عمل را از خدا خواستيم، خداوند نيز به تحقيق ما را هدايت مي‌كند. 👤 آیت الله ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2