🔹اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى مَا قَصَّرْنَا فِيه‏ .... 🔹در این عبارات حضرت سجاد علیه السلام عرضه مي‌دارند: «خدايا! تو هم قبول ما را به خاطر کوتاهي‌هايي که در اين ماه در حق تو داشتيم بر خودت واجب کن!» يک نکته ظريف ادبي در اين‌جا اين است که ما وقتي مي‌گوييم: «أَوْجِبْ‏ لَنَا عُذْرَكَ»‏ ابتدا به ذهن مي‌رسد که خدا عذري دارد. اما اين اشتباه، ناشي از تفاوت ادبيات عربي با ادبيات فارسي است. در زبان عربي «عذره عاذر فهو معذور» در واقع به معناي «عذرش را پذيرفت» است. عذرخواهي در زبان عربي با واژه «اعتذار» و قبول عذر با واژه «عذر» بيان مي‌شود. از آن‌جا که ما نتوانسته‌ايم همه ماه را به عبادت سپري کنيم و لغزش‌هايي هم در اين ماه عزيز داشته‌ايم، در حسرت ماه رمضاني هستيم که در آن گناه و لغزش نباشد. براين اساس حضرت سجاد عليه‌السلام از خدا مي‌خواهد: «عمر ما را در آينده‌اي که پيش رو داريم به ماه رمضان آينده برسان. پس اگر ما را به ماه رمضان آينده رساندي در آن ماه رمضان به ما توفيق ده آن گونه که تو اهل عبادت هستي تو را عبادت کنيم، و ما را در آن ماه رمضان به سوي قيام به عبادتي سوق ده که تو استحقاقش را داري، و در آن ماه کارهاي خيري را به دست ما جاري کن که موجب درک حق تو در دو ماه از ماه‌هاي روزگار شود.» منظور اين است که ما در اين ماه رمضاني که از دست‌مان رفت آن عبادتي که تو استحقاق داشتي انجام نداديم. تو در ماه رمضان بعد آن چنان به ما توفيق ده که علاوه بر اداي حق تو در آن ماه، اين ماه را هم جبران کند. يکي از شارحان گفته است «في شهور الدهر» اضافه شده تا نشان دهد که تنها همين ماه رمضان و ماه رمضان سال آينده مقصود نيست، بلکه مقصود توفيقي است که هر ماه رمضاني را جبران کند. 👤 آیت الله دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2