در دعاهایى که چه در صحیفه مبارکه سجادیه، چه در بقیه دعاهاى مأثورِ براى وارد شده است، صفاتى براى این ماه ذکر شده که هر کدام از این صفات و خصوصیات، قابل تأمل و تدبر است: «شهر التّوبة و الانابة» توبه یعنى بازگشت از یک راه غلط، از یک کار غلط، از یک فکر غلط. انابه یعنى رجوع الى‌اللَّه، بازگشت به سمت خدا «شهر الاسلام»، که در دعاى صحیفه مبارکه سجادیه است. ... در میان خصوصیاتى که ذکر شده است آنچه که نظر بنده را جلب می‌کند این «شهر التّوبة و الانابه» است؛ این توبه و انابه، به طور طبیعى یک معنایى را در خودش مندرج دارد. وقتى می‌گوییم از راه خطا برگردیم، معنایش این است که نقطه خطا را، راه خطا را شناسایى کنیم؛ این خیلى مهم است. ما همین طور که داریم حرکت می‌کنیم، غالباً این جور هستیم که از کار خودمان، از خطاى خودمان، از تقصیرى که می‌کنیم، غفلت می‌کنیم؛ توجه نمی‌کنیم به اشکالى که در کار خودمان وجود دارد...این توبه و انابه که فرمودند، قدم اوّلش این است که به عیب کار توجه کنیم، بفهمیم کجاى کار ما اشکال دارد؛ خطامان کجاست، گناهمان کجاست، تقصیرمان کجاست. از شخص خودمان هم شروع کنیم، تا بعد برسیم به دایره‌هاى جمعى وسیع‌تر... 👤 27/5/89 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2