قدردانى از شبى است كه پروردگار به عنوان ظرف نزول قرآن انتخاب كرده است. يعنى قرآن ابتدا سرّى بود كه فقط در علم حضرت حق بود و در شب قدر اين قرآن را از آسمان و علمش به صفحه هستى نازل كرد. اولين چشمى كه قرآن نازل شده از آسمانِ علم حضرت حق را ديد، جبرييل بود. پروردگار عالم قرآن را به جبرييل انتقال داد كه به زمين بياورد و به قلب پيغمبر صلى‏الله‏عليه‏وآله انتقال دهد. شب قدر چنين ظرفى است. به قدرى با ارزش است كه خدا اين ظرف را، ظرف نزول قرآن قرار داده است: «إِنَّآ أَنزَلْنَهُ فِى لَيْلَهِ الْقَدْرِ» «ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم.» در جاى ديگر مى‏فرمايد: «إِنَّآ أَنزَلْنَهُ فِى لَيْلَهٍ مُّبَرَكَهٍ» «به راستى ما آن را در شبى پربركت نازل كرديم.» در شب قدر پروردگار توبه را خيلى راحت مى‏پذيرد. دعا را قبول و مستجاب مى‏كند. شب قدر شبى است كه هر كس لياقت و صداقت خود را به خدا نشان دهد، پرونده او تا سال ديگرش را به سعادت و كرامت رقم مى‏زند و تمام هجوم‏هايى كه در طول سال ممكن است به دين بنده‏اش شود، در شب قدر شكست آن هجوم‏ها را رقم مى‏زند. آن رقمى كه امشب به پرونده يك ساله ما مى‏خورد، يا رقم سعادت است و يا رقم شقاوت. كارى به پول، بدن، سرما خوردگى و سرطان ندارد. بالاخره از اين شب قدر تا شب قدر سال آينده تعدادى از ما بايد بميرند. تمام چهارده معصوم عليهم‏السلام در شب قدر گريه مى‏كردند و مى‏فرمودند: اگر نام ما در دفتر اشقيا است، اين نام را به دفتر اهل سعادت انتقال بده. آنها كه اهل سعادت بودند! من فكر مى‏كنم اين گريه آنها به خاطر اين بود كه نام ما شيعيان را از دفتر اشقيا برگرداند. اين كنايه گويى به خدا است. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏وآله ظرف آبى كنار خود مى‏گذاشتند كه اگر خواب بر اهل خانه غلبه مى‏كرد، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏وآله آب بر صورت آنها مى‏پاشيد و مى‏فرمود: صبر كنيد تا اذان صبح را بگويند. بيدار باش كه وقتى مى‏خواهد مقدرات الهى به تو برسد، تو را بيدار، در عبادت، قرآن خواندن و احياء گرفتن ببينند. پس شما نيز امشب بيدار باشيد. ✍️ استاد حسین - کتاب صبر از ديدگاه اسلام، ص: 221 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2