2 🔴 حضرت زين العابدين عليه السلام در دعاى روز و (دعای ) دليل عادل بودن خداوند را چنين بيان مى‏فرمايد: وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِى حُكْمِكَ ظُلْمٌ، وَ لا فِى نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ، وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ، وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِيفُ، وَ قَدْ تَعَالَيْتَ - يَا إِلَهِى - عَنْ ذَلِكَ عُلُوّا كَبِيرا من به اين حقيقت پى برده‏ام كه در حكم و فرمانت ستمى نيست و در كيفرت شتاب و عجله ‏اى وجود ندارد و جز اين نيست كه كسى در كيفر شتاب مى‏ورزد كه بيم از دست رفتن فرصت را دارد و كسى به ستم نيازمند است كه ناتوان است و تو اى خداى من از اين امور و بسيار بالاترى. مقصود حضرت اين است كه من به استوارى تو اى پروردگار ايمان آورده‏ام كه جهان پهناور هستى را بر پايه تعادل و توازن برپاكرده‏اى. گواه ما بر اين حقيقت، فرمايش رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله است كه فرمود: بِالْعَدْلِ قامَتِ السَّمَواتُ وَ الْأَرْضُ. آسمان‏ها و زمين، بر پايه عدل استوار شده‏اند. اين جمله رساترين تعبيرى است كه درباره عدالت شده است. يعنى نه تنها زندگى محدود بشر در كره خاكى بدون عدالت برپا نمى‏شود بلكه سرتاسر جهان هستى و آسمان و زمين در پرتو عدل و تعادل نيروها و جايگاه هر چيزى در محل مناسب خود برقرار هستند. و اگر آنى به مقدار سر سوزنى از اصل منحرف شوند رو به نيستى خواهند رفت. بنابراين، معناى عدل الهى از نگاه كلى به نظام جهان هستى در مقابل بى‏تناسبى است و از نگاه جزئى به افراد موجودات در مقابل ظلم است. چنين عدلى از شؤون حكيم و عليم بودن خداوند باشد كه به اقتضاى علم و حكمت خود براى هر موجودى به اندازه نيازش مقدّر فرموده است. 👈 ادامه دارد ... تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 131 👌 دعای ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2