انس با صحیفه سجادیه
3 8 ✳️ فرازهايى از دعاى سمات‏ در دعاى سِمات آمده است: اللَّهُمَّ إنّى أسْألُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الأْعْظَمِ الأْعَزِّ الأْجَلِّ الأْكْرَمِ الَّذى إذا دُعِيتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ أبْوابِ السَّماءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ، وَ إذا دُعِيتَ بِهِ عَلى مَضائِقِ أبْوابِ الأْرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ، وَ إذا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْعُسْرِ لِلْيُسْرِ تَيَسَّرَتْ، وَ إذا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الأْمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ، وَ إذا دُعِيتَ بِهِ عَلى كَشْفِ الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ انْكَشَفَتْ .... « بحار الأنوار: 87/ 97، باب 8، ذيل حديث 12؛ مصباح المتهجّد: 416.» الهى، از تو مى‏خواهم به حقّ نام بزرگ و بس بزرگتر و عزيزتر و برجسته‏تر و گرامى‏ترت كه چو خوانده شوى با آن براى باز شدن درهاى سخت بسته آسمان، به رحمتت باز شود و چون خوانده شوى با آن براى گشايش درهاى تنگ زمين، گشوده شود و چون خوانده شوى با آن براى آسانى سختى‏ها، آسان شود و چون خوانده شوى با آن براى از نو زنده شدن مردگان، زنده شوند و چون خوانده شوى با آن براى برداشتن تنگ‏دستى و پريشان حالى، برداشته شود. وَ بِكَلِمَتِكَ الَّتى خَلَقْتَ بِهَا السَّمواتِ وَ الأْرْضَ، وَ بِحِكْمَتِكَ الَّتى صَنَعْتَ بِهَا الْعَجائِبَ، وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَها لَيلًا وَ جَعَلْتَ اللَّيْلَ سَكَنَاً، وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهاراً وَ جَعَلْتَ النَّهارَ نُشُوراً مُبْصِراً، وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضياءً، وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُوراً، وَ خَلَقْتَ بِهَا الْكَواكِبَ وَ جَعَلْتَها نُجُوماً وَ بُرُوجاً وَ مَصابيحَ وَ زينَةً و رُجُوماً، وَ جَعَلْتَ لَها مَشارِقَ وَ مَغارِبَ، وَ جَعَلْتَ لَها مَطالِعَ وَ مَجارِىَ وَ جَعَلْتَ لَها فَلَكاً وَ مَسابِحَ، وَ قَدَّرْتَها فِى السَّماءِ مَنازِلَ، فَأحْسَنْتَ تَقْديرَها، وَ صَوَّرْتَها فَأحْسَنْتَ تَصْويرَها .... « بحار الأنوار: 87/ 97، باب 8، ذيل حديث 12؛ مصباح المتهجّد: 417.» و به آن كلمه‏ات كه اراده و فرمان تكوينى توست كه به آن آسمان‏ها و زمين را آفريدى و به حكمت آن چنانيت كه با آن پديده‏هاى شگفت‏آور ساختى و آفريدى با آن تاريكى را و قراردادى آن را شب و قراردادى شب را سكون و آرامش و آفريدى با آن روشنايى را و قراردادى آن را روز و قراردادى روز را جهت فعاليّت و كار و رستاخيز عمل و فعاليّت براى موجودات و روشن براى آنها و قراردادى از عجايب حكمتت خورشيد را جهت تابش و آفريدى به آن ماه را و قراردادى آن را نور و آفريدى با آن اختران را و قراردادى آنها را ستارگانى و چراغ‏ها و آرايش و سنگ پران و قراردادى براى آنها مشرق‏ها و مغرب‏ها و قراردادى براى آنها برآمدن‏گاهها و راه‏ها و مدار و شناگاهها و اندازه‏گرفتى براى آنها در آسمان جايگاههايى را، پس زيبا نمودى اندازه‏گيرى آنها را و اندام بخشيدى به آنها پس زيبا نمودى اندام‏سازى آنها را. وَ جَبَرُوتِكَ الَّتى لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الأْرْضُ، وَانْخَفَضَتْ لَهَا السَّماواتُ، وَانْزَجَرَلَهَا الْعُمْقُ الأْكْبِرُ، وَ رَكَدَتْ لَهَا الْبِحارُ وَ الأْنْهارُ، وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبالُ، وَ سَكَنَتْ لَهَا الأْرْضُ بِمَناكِبِها، وَاسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلائِقُ كُلُّها، وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّياحُ فى جَرَيانِها، وَ خَمَدَتْ لَهَا النّيرانُ فى أوْطانِها. « بحار الأنوار: 87/ 98، باب 8، ذيل حديث 12؛ مصباح المتهجّد: 419.» و به جبروتت كه زمين، اندك تابى در برابر آن ندارد و آسمان‏ها در برابرش به زانو درآمده و قعر زمين در مقابلش رانده و فشرده شده به قعر بزرگترش و درياها در برابرش ايستاده و چشمه‏ها از جوش و خروش افتاده و كوهها فروتن گشته و زمين با شانه‏هايش باز ايستاده و همگى مخلوقات در برابرش مطيع شده و وزيدن گرفت در برابر آن بادها صداكنان در روان شدنشان و فرو نشست آتش‏ها در آتشكده‏ها. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 257 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
67 مشاهده