40 2 2 1 ✳️ بخش عمده از مصايب دينى مربوط به ريشه‏هاى گريز از دين ( ) است. از نظر قرآن مجيد گريزهاى انسان برگرفته از خلق و خو و روحيات اوست. راه دين روشن و هموار است ولى دل بيمار و چشم آلوده، تاريك بين است. با بررسى آيات ريشه‏هاى اصلى گريزى به شرح زير است: 1- انديشيدن در آفرينش جهان و نياز انسان به خالق قادر، او را به مبدأ هستى و برنامه دين رهنمون مى‏سازد ولى بى‏خردى و تفكّر نكردن در هدف و آثار و نشانه‏هاى خلقت، انسان را به كوردلى و بيهودگى و پوچى مى‏رساند. 2- دين خدا با سرشت و فطرت آدمى هماهنگ و استوار است ولى گروهى از مردم از حقيقت فطرى فرار مى‏كنند و دين باور نيستند. 3- توجه به راهنمايى انبيا و برنامه‏هاى تربيتى اولياى الهى در ساختن بشر مؤثّر است ولى بى‏اعتنايى به آموزه‏هاى انسان‏ساز؛ بشر را گمراه مى‏سازد. 4- آيات و پندهاى قرآن مجيد وسيله شناخت حق و باطل و خير از شر است ولى انسان ضعيف از كتاب اللّه فاصله مى‏گيرد و بهره كافى نمى‏برد. 5- استدلال و معجزات و نشانه‏هاى آفرينش، ابزارى براى اثبات حقّانيت دين است. ولى مردم با بهانه جويى و مشكل تراشى با آيات حق مقابله مى‏كنند. 6- سنّت‏هاى غلط و خرافات و باورهاى نادرست پيشينيان سدى در برابر پيشرفت دين است و مردم با پيروى از نياكان خود از دين باورى مى‏گريزند. 7- نيازمند بودن انسان به غنى مطلق؛ وابستگى روحى و روانى در وجود او پديد مى‏آورد، امّا رفاه و آسايش زياد به خاطر غرق شدن در ماديات او را از خالق يكتا غافل مى‏كند. و سبب پيدايش روحيه خودخواهى و غرور و فراموشى عيوب نفس مى‏گردد. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 205 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2