سوره آل عمران الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (134) (متّقين) كسانى هستند كه در راحت ورنج انفاق مى كنند وخشم خود را فرو مى برند و از (خطاى) مردم مى گذرند، و خداوند نيكوكاران را دوست مى دارد. ------------- نکته: يك واقعه ى تاريخى آورده اند: روزى يكى از خدمتكاران امام سجاد عليه السلام در موقع شستشوى سر و صورت آن حضرت، ظرف آب از دستش افتاد و سر امام عليه السلام را زخمى كرد. امام به او نگاهى كرد. او دريافت كه امام ناراحت شده است. بلافاصله گفت: «والكاظمين الغيظ»، امام فرمود: من خشم خود را فرو بردم. او دوباره گفت: «والعافين عن الناس»، امام فرمود: ترا عفو كردم. او گفت: «واللّه يحبّ المحسنين» امام فرمود: تو در راه خدا آزاد هستى. امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ بنده اى نيست كه خشم خود را فرو ببرد، مگر آنكه خداوند عزّت او را در دنيا و آخرت فزونى بخشد. خداوند فرمود: «و الكاظمين الغيظ... و اللّه يحبّ المحسنين» اين پاداش فروبردن آن خشم است. ------------- پیام ها : - تقوا، از انفاق جدا نيست. «اُعدّت للمتّقين الّذين ينفقون...» - انفاق، سخاوت مى خواهد نه ثروت. «فى السرّاء والضرّاء» - نه در حال رفاه از محرومان غافل باشيم، و نه در تنگدستى بگوييم كه ما خود گرفتاريم. «فى السرّاء والضرّاء» - متّقين محكوم غرايز نيستند، آنان حاكم ومالك خويشتن اند. «الكاظمين الغيظ» - تقوا، از سعه ى صدر جدا نيست. «والعافين عن الناس» - متّقى، منزوى نيست، بلكه با مال و اخلاق خوب خود، با مردم معاشرت مى كند. «ينفقون، كاظمين، عافين» - در عفو خطاكار، ايمان او شرط نيست. «والعافين عن الناس» - كسى كه مى خواهد محبوب خدا شود بايد از مال بگذرد و خشم وغضب را فرو برد. «واللّه يحبّ المحسنين» - انفاق به محرومان و گذشت از خطاى مردم، از مصاديق احسان و نيكوكارى است. «ينفقون، كاظمين، عافين، محسنين» ---------------- تلاوت آیات 133 تا 152 سوره مبارکه «آل عمران» «شحات محمد انور»👇 https://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Sound/1393/03/04/13930304000343.mp3 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2