‏ 3 1 ❇️ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِن كُنتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا» «مائده 6» اى اهل ايمان! هنگامى كه به [قصدِ] نماز برخيزيد، صورت و دست‏هايتان را تا آرنج بشوييد و بخشى از سرتان و روى پاهايتان را تا برآمدگى پشت پا مسح كنيد و اگر جُنُب بوديد، غسل كنيد. انَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوّابينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ» «بقره 222» يقيناً خدا كسانى را كه بسيار توبه مى‏كنند، و كسانى را كه خود را [با پذيرش انواع پاكى‏ها از همه آلودگى‏ها] پاكيزه مى‏كنند؛ دوست دارد. وَثِيابَكَ فَطَهِّرْ» «مدثر 4» و جامه‏ات را پاك كن. فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ» «حج 30» از پليدى كناره‏گيرى كنيد. ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ» «حج 29» سپس بايد آلودگى‏هاى خود را [كه در مدت مُحرم بودن و قربانى كردن و سر تراشيدن بر بدن‏هايشان قرار گرفته‏] برطرف كنند. سلامتى تن و زيبائى و شادابى آن، از جمله امورى است كه جزء رسالت اسلام‏ قرار گرفته است، بطورى كه شخص در ترازوى اسلام، آن وزن و احترام شايسته را پيدا نمى‏كند، مگر اين كه به بدن و مسائل بهداشتى با جدّيّت پايبند بوده و در خوراك و پوشاك و مسكن و وضع ظاهرش از چرك و كثافات و حالات نفرت آور به دور باشد. سلامتى و پاكى بدن نه تنها از لحاظ مادى مايه سعادت است بلكه اثر عميقى هم در تربيت روحى و معنوى و موفقيّت در قيام به وظايف زندگى دارد، آن چنان وظايفى كه قيام به آنها بدون داشتن بدن چابك و تن سالم و بنيه نيرومند و با ظرفيت، ممكن نيست. اسلام هم، بدن را گرامى شمرده، لذا پاكى كامل آن را اساس ضرورى براى هر نماز قرار داده و نماز را هم در شبانه روز پنج نوبت واجب كرده كه در آنها بايد اعضاى ظاهرى از قبيل دست‏ها و آرنج‏ها و سر و پاها كه در معرض گرد و خاك و كثافات و غيره، بيشتر قرار مى‏گيرد، با آب پاك و نظيف شسته شود، علاوه بر اين، در حالاتى هم از قبيل جنابت، شستشوى تمام بدن را واجب كرده است. آيات فوق موضوع ديگرى، يعنى آرايش و تجمّل و پوشيدن زيباترين و نظيف‏ترين جامه‏ها را نيز در هنگام شركت در مجالس عمومى كه ها را نمونه مهم آنها شمرده است توصيه مى‏كند. البته اين تجمّل ساده و طبيعى غير از آن تجمّل‏هاى جلف و سبك و مصنوعى بى‏شخصيت‏ها مى‏باشد. بلكه مقصود تجمّل و نظافتى است توأم با وقار و شخصيت، توأم با نظافت و زيبايى روح كه از آن، به توبه كارى، يعنى روگردانى از گناه و به تعبير ديگر آلايش روحى تعبير كرده است، پس مردمى كه داراى اين حالند، آنان به مصداق اين آيه «بقره 222»، نظيف واقعى بوده و محبوب خدايند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 178 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2