انسان عاقل، اول مى‏انديشد بعد مى‏گويد، اما شخص احمق، اول مى‏گويد بعد مى‏فهمد كه نابجا گفته است. سخنان احمقانه كه ناشى از كوتاه فكرى است، موافقت و مخالفت گوينده را از اثر مى‏اندازد و ارزش آنها را از ميان مى‏برد.