مردم با صدق تام و كامل، زمانى تحقق مى‏يابد كه حتما واجد دو شرط اصلى و اساسى باشد: اول، كسى كه واضع مقررات و تعاليم هدايت است بايد خود، تمام حقايق نجات‏بخش و سعادت آفرين را آنطور كه هست بداند و همه‏ى مواد هدايتش طبق واقع و نفس‏الامر باشد تا بتواند مردم را به سرمنزل انسانيت برساند و ايصال به مطلوب بنمايد. دوم، آن كس كه مى‏خواهد برنامه ‏ى هدايت واقعى را بين مردم نشر دهد و به آنان ابلاغ نمايد، بايد خود به آن مومن باشد تا بر وفق عقيده سخن بگويد و هر چه بيشتر و بهتر در جامعه اثر بگذارد و اين هر دو شرط در هدايت تشريعى دين مقدس اسلام وجود دارد.