انس با صحیفه سجادیه
2 2 1 1 ✳️ در ادامه اين قسمت كه در رابطه با مسئله با عظمت باد كه محصول جابه‏جائى هواست، دورنمائى از آثار هوا را از زبان دانش امروز عنايت كنيد، تا به معجزه بزرگ علمى حضرت صادق عليه السلام در بيان آثار هوا خطاب به مفضّل بن عمر كوفى اشاره كنم: آنچه كه ثابت شده در ميان كره‏هاى جهان بزرگ، كره زمين داراى هواى ثابت مى‏باشد، ضخامت هواى دور كره زمين را از صد كيلومتر تا هشتصد كيلومتر تخمين زده‏اند. هوا جسمى است لطيف، شفاف و ناپيدا و داراى پنج هزار و نهصد ميليارد تن وزن مى‏باشد. هوا پر ارزش‏ترين موجود براى حيات انسان است. انسان و سلسله جانوران و سلسله گياهان، براى زندگى نياز به تنفس دارد، و تنفس بى وجود هوا ممكن نيست، پس اگر هوا نبود زنده‏اى نبود، اگر هوا نبود روشنائى ماه، روشنائى‏هاى ديگر نبودند و حس باصره از كار مى‏افتاد، تنها نقاطى كه برابر تابنده قرار مى‏گرفت و مى‏توانست نور را منعكس سازد روشن بود. اگر هوا نبود صدايى و بانگى نبود، چون هوا وسيله نقل موج‏هاى صوتى است، در نتيجه حسّ سامعه از كار مى‏افتاد. اگر هوا نبود خاك نبود، پس كشت و كار و زراعتى نبود، چرا؟ اكسيژن كه جزئى از هواست، در سنگ و آجر و فلز اثر مى‏گذارد، سطح مواد ارضى در اثر تركيب با اكسيژن نرم شده و مى‏شود و از آن خاك نرم به وجود آمده و مى‏آيد، خاك را كه هواى آرام درست كرده، باد به اطراف برده و مى‏برد، و بر روى زمين گسترانيده و مى‏گستراند. آرى، اگر هوا نبود خوراكى يافت نمى‏شد، و حسّ ذائقه از كار مى‏افتاد! اگر هوا نبود آتش نبود، چون آتش در اثر اكسيژن هوا مى‏باشد، وقتى بخواهند چاه نفت فروزانى را خاموش كنند، توليد خلأ مى‏كنند. يعنى هوا را نابود مى‏سازند، اگر آتش نبود زندگى بشر با نبودن آتش چگونه مى‏شد؟! آيا آسايشى در جهان بود؟ اگر هوا نبود بويى در جهان نبود؛ زيرا بو عبارت است از پخش ذرّات بودار در هوا، پس در اثر نبودن هوا شامه از كار مى‏افتاد. اگر هوا نبود رگ‏هاى بدن ما پاره مى‏شد و خون بيرون مى‏ريخت، ديگر حياتى باقى نمى‏ماند، هوا فشار مخصوصى به بدن وارد مى‏سازد، يعنى در هر سانتى متر مربع در حدود يك كيلوگرم، اين فشار از پاره شدن رگ‏ها جلوگيرى مى‏كند، در نقاط بالا كه فشار هوا كم است با وسايل مصنوعى فشار هوا را زياد مى‏كنند. اگر هوا نبود كره زمين هر روز به وسيله بيست ميليون سنگ‏هاى آسمانى بمباران مى‏شد، سنگ هائى كه در حدود پنجاه كيلومتر در ثانيه سرعت دارد، آيا در اين صورت جاندارى در روى زمين زنده مى‏ماند؟ هوا اين سنگ‏ها را در خود حل مى‏كند تا به زمين نرسند، اگر هوا نبود گرماى سوزان روزها، و سرماى سخت شب‏ها زنده‏اى باقى نمى‏گذارد، و سودهاى ديگر و بسيار كه در هواست!! آيا گران قيمت‏ترين چيز را در حيات جانداران، اين گونه رايگان تحت اختيار آن گذاردن، نشانه قدرت نامتناهى و رحمت نامتناهى و حكمت نامتناهى سازنده جهان نمى‏باشد؟ هوائى كه كره زمين را احاطه كرده است، موجودى است متحرك، و بيشتر وقت‏ها در جريان است و از اين سو به آن سوى مى‏رود. شگفتى اين جاست كه چنين موجودى كه بيشتر عمرش در حركت مى‏باشد، و از اين جا به آن جا مى‏رود، چرا از زمين سفر نمى‏كند، لااقل برود و برگردد! چه كسى آن را به زمين دوخته است. چه قلعه‏اى به گرد آن كشيده‏اند كه در فضا پخش نمى‏شود، كى اين قلعه را كشيده است و قلعه را از چه ساخته است؟ و بنيادش را روى چه قرار داده است. با چه نيروئى اين هواى متحرك را به تمام نقاط زمين دوخته‏اند؟ و يا به آن چسبانيده‏اند؟ آيا ماده مى‏تواند هواى متحرك را در حال حركت ثابت قرار دهد؟ ولى قدرت نامتناهى و علم نامتناهى و حكمت نامتناهى او، هواى متحرك را بر زمين ثابت قرار داده است. «قبلا در مسئله باد و باران در تفسير دعاى سوم صحيفه سجّاديه مسائلی نگاشته شده است... اینجا» ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 8 ، ص: 127 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
140 مشاهده