️⃣ مرحوم آقا ميرزا طاهر تنكابنى، در رساله مختصرى در شرح احوال برخى از حكما، متكلّمان و عرفا : «آقا سيّد رضى الدين لاريجانى، از بزرگان حكما و عرفاى عصر متأخّر بوده و آن‏ مرحوم از تلاميذ حكيم ملّا على نورى بوده. از استاد خود، آقا محمّد رضا قمشه‏ اى اصفهانى- قدّس سرّه- كه از شاگردان سيّد مرحوم بوده، شنيده ‏ام كه: «چون صبح‏ها به منزل سيّد معظم براى درس حاضر مى‏شديم آن بزرگوار همه روزه به بأم خانه‏ اش مناجات‏ را كه مأثور از حضرت سيّد الساجدين زين العابدين على بن الحسين- عليهما السلام- است از حفظ مى‏خواند و چون ثكلى [مادر فرزند از دست داده‏] مى‏گريست و بعد از اجتماع شاگردان در مدرس از بأم به مدرس مى‏آمدند. و همه روزه قبل از شروع به تدريس شرحى به شاگردان خود موعظه مى‏فرمودند و قسطى كامل در تشويق و ترغيب به تحلّى به اخلاق حسنه و تحذير از ملكات رذيله و خبث و تحريص بر سلوك طريقه اوليا و اصفياى كامل و حكما و عرفاى شامخين بيان مى‏كردند. بعد شروع به تدريس مى‏نمودند. و اكثر تدريسش علوم الهيّه و كتب عرفا بوده، و با كمال استيناس و حسن معاشرت كه با عموم، خصوص با شاگردان خود داشتند، صاحب مهابت عظيمه در انظار بوده ‏اند ... آقا سيّد رضى لاريجانى، بنا به ضبط اعتماد السلطنة در المآثر و الآثار، در 1270 ه. ق. در تهران، رحلت كرده است. ✍️ نقل از کتاب مجموعة آثار آقا محمد رضا القمشه اى حكيم صهبا، مقدمه، ص: 25 🆔 @sahife2