10 5‏ ✳️ روش‏هاى تربيتى فرزندان در اصلاح و راهنمايى به سوى نيكوكارى و سعادت، نقش بسزايى دارد. خانواده، نخستين كانون تربيت فرزند و معمار اول شخصيت اوست، در همين مدرسه بزرگ پرورشى است كه فرزندان به تدريج از رفتارهاى پدر و مادر الگوبردارى مى‏كنند. كودكان تا سنين قبل از آموزش رسمى مدرسه، مقلد پدر و مادرند و مطابق اصل همانند سازى رفتار و گفتار و افكار، خود را شبيه آنان مى‏سازند. از آن جا كه كودكان مطابق فطرت الهى، خداپرست و درست كردار به دنيا آمده‏اند؛ اگر در محيط زندگى هم پاك و شايسته تربيت شوند، به درجه‏هاى سعادت و نيك سرانجامى خواهند رسيد. توجّه والدين به كودكان از جهت محبت و دوست داشتن، وفاى به عهد، رعايت حق و عدالت، احترام به شخصيت، مشاوره و همزبانى، بازى و همراهى و دعا در حق فرزندان، موجب رشد و شادابى و صلاح آنان مى‏شود و آنان را از دام‏هايى كه شياطين در پيش رويشان گسترده‏اند، نجات مى‏دهد. امام صادق عليه السلام فرمود: پدرم مرا به سه چيز تربيت كرد و فرمود: پسرم! هر كه با دوست بد همنشينى كند سالم نمى‏ماند. و هر كه گفتار خود را مهار نكند پشيمان مى‏گردد و هر كه به جاهاى بد درآيد؛ آماج تهمت و بدگمانى قرار گيرد. «1» از اين رو حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: أَصْلِحِ المُسِئَ بِحُسْنِ فِعالِكَ وَ دُلَّ عَلَى الْخَيْرِ بِجَميلِ مَقالِكَ. بدكار را با كردار نيكت درست گردان و با گفتار نيكو و زيبايت، او را به خير و خوبى راهنمايى كن. ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏9، ص: 313 ادامه دارد ... ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2